[59]
pro di immortales! cur interdum in
hominum sceleribus maximis aut conivetis aut praesentis
fraudis poenas in diem reservatis? vidi enim, vidi et
illum hausi dolorem vel acerbissimum in vita, cum Q. Metellus
abstraheretur e sinu1 gremioque patriae, cumque ille
vir qui se natum huic imperio putavit tertio die post quam
in curia, quam in rostris, quam in re publica floruisset, integerrima
aetate, optimo habitu, maximis viribus eriperetur
indignissime bonis omnibus atque universae civitati. quo
quidem tempore ille moriens, cum iam ceteris ex partibus
oppressa mens esset, extremum sensum ad memoriam rei
publicae reservabat, cum me intuens flentem significabat
interruptis ac morientibus vocibus quanta inpenderet procella
mihi2, quanta tempestas civitati et cum parietem saepe
feriens eum qui cum Q. Catulo fuerat ei communis crebro
Catulum, saepe me, saepissime rem publicam nominabat, ut
non tam se mori3 quam spoliari suo praesidio cum patriam
tum etiam me doleret.
Click on a word to bring up parses, dictionary entries, and frequency statistics
This work is licensed under a
Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 United States License.
An XML version of this text is available for download, with the additional restriction that you offer Perseus any modifications you make. Perseus provides credit for all accepted changes, storing new additions in a versioning system.