Euripides, Orestes
Gilbert Murray, Ed.

ὁρᾷς δ᾽ Ἀπόλλων᾽, ὃς μεσομφάλους ἕδρας
ναίων βροτοῖσι στόμα νέμει σαφέστατον,
ᾧ πειθόμεσθα πάνθ᾽ ὅσ᾽ ἂν κεῖνος λέγῃ:
τούτῳ πιθόμενος τὴν τεκοῦσαν ἔκτανον.
595ἐκεῖνον ἡγεῖσθ᾽ ἀνόσιον καὶ κτείνετε:
ἐκεῖνος ἥμαρτ᾽, οὐκ ἐγώ. τί χρῆν με δρᾶν;
ἢ οὐκ ἀξιόχρεως ὁ θεὸς ἀναφέροντί μοι
μίασμα λῦσαι; ποῖ τις οὖν ἔτ᾽ ἂν φύγοι,
εἰ μὴ ὁ κελεύσας ῥύσεταί με μὴ θανεῖν;
600ἀλλ᾽ ὡς μὲν οὐκ εὖ μὴ λέγ᾽ εἴργασται τάδε,
ἡμῖν δὲ τοῖς δράσασιν οὐκ εὐδαιμόνως.
γάμοι δ᾽ ὅσοις μὲν εὖ καθεστᾶσιν βροτῶν,
μακάριος αἰών: οἷς δὲ μὴ πίπτουσιν εὖ,
τά τ᾽ ἔνδον εἰσὶ τά τε θύραζε δυστυχεῖς.

Χορός

605αἰεὶ γυναῖκες ἐμποδὼν ταῖς συμφοραῖς
ἔφυσαν ἀνδρῶν πρὸς τὸ δυστυχέστερον.

Τυνδάρεως

ἐπεὶ θρασύνῃ κοὐχ ὑποστέλλῃ λόγῳ,
οὕτω δ᾽ ἀμείβῃ μ᾽ ὥστε μ᾽ ἀλγῆσαι φρένα,
μᾶλλόν μ᾽ ἀνάξεις ἐπὶ σὸν ἐξελθεῖν φόνον:
610καλὸν πάρεργον δ᾽ αὐτὸ θήσομαι πόνων
ὧν εἵνεκ᾽ ἦλθον θυγατρὶ κοσμήσων τάφον.
μολὼν γὰρ εἰς ἔκκλητον Ἀργείων ὄχλον
ἑκοῦσαν οὐχ ἑκοῦσαν ἐπισείσω πόλιν
σοὶ σῇ τ᾽ ἀδελφῇ, λεύσιμον δοῦναι δίκην.
615μᾶλλον δ᾽ ἐκείνη σοῦ θανεῖν ἐστ᾽ ἀξία,
ἣ τῇ τεκούσῃ σ᾽ ἠγρίωσ᾽, ἐς οὖς ἀεὶ
πέμπουσα μύθους ἐπὶ τὸ δυσμενέστερον,
ὀνείρατ᾽ ἀγγέλλουσα τὰ Ἀγαμέμνονος,
καὶ τοῦθ᾽ — ὃ μισήσειαν — Αἰγίσθου λέχος —
620οἱ νέρτεροι θεοί: καὶ γὰρ ἐνθάδ᾽ ἦν πικρόν:
ἕως ὑφῆψε δῶμ᾽ ἀνηφαίστῳ πυρί.

Μενέλαε, σοὶ δὲ τάδε λέγω δράσω τε πρός:
εἰ τοὐμὸν ἔχθος ἐναριθμῇ κῆδός τ᾽ ἐμόν,
μὴ τῷδ᾽ ἀμύνειν φόνον ἐναντίον θεοῖς:
625ἔα δ᾽ ὑπ᾽ ἀστῶν καταφονευθῆναι πέτροις,
ἢ μὴ 'πίβαινε Σπαρτιάτιδος χθονός.
τοσαῦτ᾽ ἀκούσας ἴσθι, μηδὲ δυσσεβεῖς
ἕλῃ, παρώσας εὐσεβεστέρους φίλους:
ἡμᾶς δ᾽ ἀπ᾽ οἴκων ἄγετε τῶνδε, πρόσπολοι.

Ὀρέστης

630στεῖχ᾽, ὡς ἀθορύβως οὑπιὼν ἡμῖν λόγος
πρὸς τόνδ᾽ ἵκηται, γῆρας ἀποφυγὼν τὸ σόν.
Μενέλαε, ποῖ σὸν πόδ᾽ ἐπὶ συννοίᾳ κυκλεῖς,
διπλῆς μερίμνης διπτύχους ἰὼν ὁδούς;

Μενέλαος

ἔασον: ἐν ἐμαυτῷ τι συννοούμενος
635ὅποι τράπωμαι τῆς τύχης ἀμηχανῶ.

Ὀρέστης

μή νυν πέραινε τὴν δόκησιν, ἀλλ᾽ ἐμοὺς
λόγους ἀκούσας πρόσθε, βουλεύου τότε.

Μενέλαος

λέγ᾽: εὖ γὰρ εἶπας: ἔστι δ᾽ οὗ σιγὴ λόγου
κρείσσων γένοιτ᾽ ἄν. ἔστι δ᾽ οὗ σιγῆς λόγος.