Click on a word to bring up parses, dictionary entries, and frequency statistics
94.
Ceterum non ita ducibus indulsit Vitellius ut non
plus militi liceret. sibi quisque militiam sumpsere: quamvis
indignus, si ita maluerat, urbanae militiae adscribebatur;
rursus bonis remanere inter legionarios aut alaris volentibus
permissum. nec deerant qui vellent, fessi morbis et intemperiem caeli incusantes; robora tamen legionibus alisque
subtracta, convulsum castrorum decus, viginti milibus e toto
exercitu permixtis magis quam electis.
Contionante Vitellio postulantur ad supplicium Asiaticus
et Flavus et Rufinus duces Galliarum, quod pro Vindice bellassent. nec coercebat eius modi voces Vitellius: super
insitam mortem animo ignaviam conscius sibi instare donativum et deesse pecuniam omnia alia militi largiebatur. liberti
principum conferre pro numero mancipiorum ut tributum
iussi: ipse sola perdendi cura stabula aurigis extruere, circum gladiatorum ferarumque spectaculis opplere, tamquam
in summa abundantia pecuniae inludere.
This work is licensed under a
Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 United States License.
An XML version of this text is available for download, with the additional restriction that you offer Perseus any modifications you make. Perseus provides credit for all accepted changes, storing new additions in a versioning system.