Click on a word to bring up parses, dictionary entries, and frequency statistics
32.
Tunc Suetonius Paulinus dignum fama sua ratus,
qua nemo illa tempestate militaris rei callidior habebatur, de
toto genere belli censere, festinationem hostibus, moram
ipsis utilem disseruit: exercitum Vitellii universum advenisse, nec multum virium a tergo, quoniam Galliae tumeant
et deserere Rheni ripam inrupturis tam infestis nationibus
non conducat; Britannicum militem hoste et mari distineri:
Hispanias armis non ita redundare; provinciam Narbonensem
incursu classis et adverso proelio contremuisse; clausam Alpibus et nullo maris subsidio transpadanam Italiam atque
ipso transitu exercitus vastam; non frumentum usquam exercitui, nec exercitum sine copiis retineri posse: iam Germanos, quod genus militum apud hostis atrocissimum sit, tracto
in aestatem bello, fluxis corporibus, mutationem soli caelique haud toleraturos. multa bella impetu valida per taedia et
moras evanuisse. contra ipsis omnia opulenta et fida, Pannoniam Moesiam Dalmatiam Orientem cum integris exercitibus, Italiam et caput rerum urbem senatumque et populum,
numquam obscura nomina, etiam si aliquando obumbrentur;
publicas privatasque opes et immensam pecuniam, inter civilis discordias ferro validiorem; corpora militum aut Italiae
sueta aut aestibus; obiacere flumen Padum, tutas viris murisque urbis, e quibus nullam hosti cessuram Placentiae defensione exploratum: proinde duceret bellum. paucis diebus
quartam decimam legionem, magna ipsam fama, cum Moesicis copiis adfore: tum rursus deliberaturum et, si proelium
placuisset, auctis viribus certaturos.
Historiae. Cornelius Tacitus. Charles Dennis Fisher. Clarendon Press. Oxford. 1911.
This work is licensed under a
Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 United States License.
An XML version of this text is available for download, with the additional restriction that you offer Perseus any modifications you make. Perseus provides credit for all accepted changes, storing new additions in a versioning system.