Vulpes et caper.
Homo in periclum simul ac venit callidus,Reperire effugium quaerit alterius malo.
Cum decidisset vulpes in puteum inscia
Et altiore clauderetur margine,
5Devenit hircus sitiens in eundem locum;
Simul rogavit esset an dulcis liquor
Et copiosus. Illa fraudem moliens:
Descende, amice; tanta bonitas est aquae
Voluptas ut satiari non possit mea.
10Immisit se barbatus. Tum vulpecula
Evasit puteo nixa celsis cornibus,
Hircumque clauso liquit haerentem vado.