P. Ovidius Naso, Ex Ponto
Arthur Leslie Wheeler, Ed.

---

Esse salutatum vult te mea littera primum
a male pacatis, Attice, missa Getis.
proxima subsequitur, quid agas, audire voluntas, ¹
et si, quidquid ² agis, sit tibi cura mei.
5 nec dubito quin sit, sed me timor ipse malorum
saepe supervacuos cogit habere metus,
da veniam, quaeso, nimioque ignosce timori.
tranquillas etiam naufragus horret aquas. [p. 350]
qui semel est laesus fallaci piscis ab hamo,
10omnibus unca cibis aera subesse putat.
saepe canem longe visum fugit agna lupumque
credit, et ipsa suam nescia vitat opem.
membra reformidant mollem quoque saucia tactum,
vanaque sollicitis incutit ³ umbra metum.
15 sic ego Fortunae telis confixus iniquis
pectore concipio nil nisi triste meo.
iam mihi fata liquet coeptos servantia cursus
per sibi consuetas semper itura vias :
observare deos, ne quid mihi cedat amice,
20verbaque Fortunae vix puto posse dari.
est illi curae me perdere, quaeque solebat
esse levis, constans et bene certa nocet,
crede mihi, si sum veri tibi cognitus oris
(nec planis ⁴ nostris casibus esse puter ⁵),
25Cinyphiae segetis citius numerabis aristas,
altaque quam multis floreat Hybla thymis,
et quot aves motis nitantur in aere pinnis,
quotque natent pisces aequore, certus eris,
quam tibi nostrorum statuatur summa laborum,
30quos ego sum terra, quos ego passus aqua.
nulla Getis toto gens est truculentior orbe;
sed tamen hi nostris ingemuere malis,
quae tibi si memori coner perscribere versu.
Uias est fati longa futura mei.
35 non igitur vereor ⁶ quo ⁷ te rear esse verendum,
cuius amor nobis pignora mille dedit,
sed quia res timida est omnis miser, et quia longo est
tempore laetitiae ianua clausa meae. [p. 352]
iam dolor in morem venit meus, utque Caducis
40percussu crebro saxa cavantur aquis,
sic ego continuo Fortunae vulneror ictu,
vixque habet in nobis iam nova plaga locum.
nec magis assiduo vomer tenuatur ab usu,
nec magis est curvis Appia trita rotis,
45pectora quam mea sunt sene calcata ⁸ malorum,
et nihil inveni, quod mihi ferret opem.
artibus ingenuis quaesita est gloria multis:
infelix perii dotibus ipse meis.
vita prior vitio caret et sine labe peracta est ⁹ :
50auxilii misero nil tulit illa mihi.
culpa gravis precibus donatur saepe suorum:
omnis pro nobis gratia muta fuit.
adiuvat in duris aliquos ¹⁰ praesentia rebus:
obruit hoc absens vasta procella caput.
55 quis ¹¹ non horruerit tacitam ¹² quoque Caesaris iram?
addita sunt poenis aspera verba meis.
fit fuga temporibus levior . proiectus in aequor
Arcturum subii Pleiadumque minas,
saepe solent hiemen placidam sentire carinae:
60non Ithacae puppi saevior unda fuit.
recta fides comitum poterat mala nostra levare:
ditata est spoliis perfida turba meis.
mitius exilium faciunt loca: tristior ista
terra sub ambobus non iacet ulla polis.
65 est aliquid patriis vicinum finibus esse:
ultima me tellus, ultimus orbis habet.
praestat et exulibus pacem tua laurea. Caesar:
Pontica finitimo terra sub hoste iacet. [p. 354]
tempus in agrorum cultu consumere dulce est:
70non patitur verti barbarus hostis humum.
temperie caeli corpusque animusque iuvatur:
frigore perpetuo Sarmatis ora riget.
est in aqua dulci non invidiosa voluptas:
aequoreo bibitur cum sale mixta palus.
75 omnia deficiunt. animus tamen omnia vincit:
ille etiam vires corpus habere facit,
sustineas ut onus, nitendum vertice pleno est,
aut, flecti nervos si patiere,
cades, spes quoque posse mora mitescere principis iram,
80vivere ne nolim deficiamque, cavet,
nec vos parva datis pauci solacia nobis,
quorum spectata est per mala nostra fides,
coepta tene, quaeso, neque in aequore desere navem,
meque simul serva iudiciumque tuum.