Titus Livius (Livy), The History of Rome, Book 36
Evan T. Sage, PhD professor of latin and head of the department of classics in the University of Pittsburgh, Ed.

14. per eos forte dies M'. Acilius consul cum viginti¹ milibus peditum, duobus milibus equitum, quindecim elephantis mari traiecto pedestres copias Larisam ducere tribunos militum iussit; ipse cum equitatu Limnaeum ad Philippum venit. [2] adventu [p. 198] consulis deditio sine cunctatione est facta,² traditumque³ praesidium regium et cum iis Athamanes. ab Limnaeo Pellinaeum consul proficiscitur. [3] ibi primi Athamanes tradiderunt sese, deinde et Philippus Megalopolitanus; [4] cui decedenti⁴ praesidio cum obvius forte fuisset Philippus rex, ad ludibrium regem eum consalutari iussit, ipse congressus fratrem haud sane decoro maiestati⁵ suae ioco appellavit. deductus [5] inde ad consulem custodiri iussus est⁶ et haud ita multo post in vinculis Romam missus. cetera multitudo Athamanum aut militum Antiochi regis, quae in praesidiis deditorum per eos dies oppidorum fuerat, Philippo tradita regi est; fuere autem ad quattuor milia⁷ hominum. [6] consul Larisam est profectus, ibi de summa belli consultaturus. in itinere ab Cierio et Metropoli legati tradentes urbes suas occurrerunt. [7] Philippus Athamanum praecipue captivis indulgenter habitis, ut per eos conciliaret gentem, nactus spem Athamaniae potiendae exercitum eo duxit praemissis in civitates captivis. [8] et illi magnam auctoritatem apud populares habuerunt, clementiam erga se regis munificentiamque commemorantes, [9?] et Amynander, cuius praesentis maiestas aliquos in fide continuisset, veritus ne traderetur Philippo iam pridem hosti et Romanis merito tunc propter defectionem infensis, cum coniuge ac liberis regno excessit Ambraciamque se contulit; ita Athamania omnis in ius dicionemque [p. 200] Philippi concessit. [10] consul ad reficienda maxime⁸ iumenta, quae et navigatione et postea itineribus fatigata erant, paucos Larisae moratus dies, velut renovato modica quiete exercitu Crannonem est progressus. [11] venienti Pharsalus et Scotusa et Pherae quaeque in eis praesidia Antiochi erant deduntur. ex iis interrogatis, qui manere secum vellent, mille volentes Philippo tradit, ceteros inermes Demetriadem remittit. [12] proernam inde recepit et quae circa eam⁹ castella erant. ducere tum porro in sinum Maliacum coepit. appropinquanti faucibus super quas siti Thaumaci sunt, deserta urbe iuventus omnis armata silvas et itinera insedit et in agmen Romanum ex superioribus locis incursavit. [13] consul primo misit¹⁰ qui ex propinquo colloquentes deterrerent eos a tali furore; postquam perseverare in incepto vidit, tribuno cum duorum signorum militibus circummisso interclusit ad urbem iter armatis, vacuamque eam cepit. [14] tum clamore ab tergo captae urbis audito refugientium undique ex silvis insidiatorum caedes facta est. [15] ab Thaumacis altero die consul ad Spercheum amnem pervenit, inde Hypataeorum agros vastavit.