Titus Livius (Livy), The History of Rome, Book 22
Robert Seymour Conway, Charles Flamstead Walters, Ed.

53. ceterum cum ibi tribuni militum quattuor essent, Fabius Maximus de legione prima, cuius pater priore anno dictator fuerat, [2] et de legione secunda L. Publicius Bibulus et P. Cornelius Scipio et de legione tertia Ap. Claudius Pulcher, [3] qui proxime aedilis fuerat, omnium consensu ad P. Scipionem admodum adulescentem et ad Ap. Claudium summa imperii delata est. [4] [p. 22085]quibus consultantibus inter paucos de summa rerum nuntiat P. Furius Philus, consularis uiri filius, nequiquam eos perditam spem fouere; desperatam comploratamque rem esse publicam; [5] nobiles iuuenes quosdam, quorum principem L. Caecilium Metellum, mare ac naues spectare, ut deserta Italia ad regum aliquem transfugiant. [6] quod malum, praeterquam atrox, super tot clades etiam nouum, cum stupore ac miraculo torpidos defixisset qui aderant et consilium aduocandum de eo censerent, negat consilii rem esse [Scipio] iuuenis, fatalis dux huiusce belli: [7] audendum atque agendum, non consultandum ait in tanto malo esse. irent secum extemplo armati qui rem publicam saluam uellent; [8] nulla uerius quam ubi ea cogitentur hostium castra esse. [9] pergit ire sequentibus paucis in hospitium Metelli et, cum concilium ibi iuuenum de quibus allatum erat inuenisset, stricto super capita consultantium gladio, [10] 'ex mei animi sententia' inquit, 'ut ego rem publicam populi Romani non deseram neque alium ciuem Romanum deserere patiar; [11] si sciens fallo, tum me, Iuppiter optime maxime, domum, familiam remque meam pessimo leto adficias. [12] in haec uerba, L. Caecili, iures postulo, ceterique qui adestis. qui non iurauerit in se hunc gladium strictum esse sciat.' [13] haud secus pauidi quam si uictorem Hannibalem cernerent, iurant omnes custodiendosque semet ipsos Scipioni tradunt.