Click on a word to bring up parses, dictionary entries, and frequency statistics
6. his sicut acta erant nuntiatis incensus Tarquinius non dolore solum tantae ad inritum cadentis
spei sed etiam odio iraque, postquam dolo viam
obsaeptam vidit, bellum aperte moliendum ratus
circumire supplex Etruriae urbes;
[2]
orare maxime
Veientes Tarquiniensesque, ne ex se1 ortum, eiusdem sanguinis, extorrem, egentem ex tanto modo regno cum liberis adulescentibus ante oculos suos
perire sinerent. alios peregre in regnum Romam
accitos: se regem, augentem bello Romanum imperium a proximis scelerata coniuratione pulsum.
[3]
eos inter se, quia nemo unus satis dignus regno visus
sit, partes regni rapuisse; bona sua diripienda populo dedisse, ne quis expers sceleris esset. patriam
se regnumque suum repetere et persequi ingratos
[p. 236]
cives velle. ferrent opem, adiuvarent; suas quoque2 veteres iniurias ultum irent, totiens caesas legiones, agrum ademptum.
[4]
haec moverunt Veientes, ac pro
se quisque Romano saltem duce ignominias demendas
belloque amissa repetenda minaciter fremunt. Tarquinienses nomen ac cognatio movet: pulchrum
videbatur suos Romae regnare.
[5]
ita duo duarum civitatium exercitus ad repetendum regnum belloque
persequendos Romanos secuti Tarquinium. postquam in agrum Romanum ventum est, obviam hosti
consules eunt:
[6]
Valerius quadrato agmine peditem
ducit; Brutus ad explorandum cum equitatu antecessit. eodem modo primus eques hostium agminis
fuit; praeerat Arruns Tarquinius, filius regis; rex
ipse cum legionibus sequebatur.
[7]
Arruns ubi ex lictoribus procul consulem esse, deinde iam propius ac
certius facie quoque Brutum cognovit, inflammatus
ira “ille est vir,” inquit, “qui nos extorres expulit
patria. ipse en ille nostris decoratus insignibus
magnifice incedit.
[8]
di regum ultores adeste.” concitat calcaribus equum atque in ipsum infestus consulem derigit. sensit in se iri Brutus. decorum
erat tum ipsis capessere pugnam ducibus; avide
itaque se certamini offert,
[9?]
adeoque infestis animis
concurrerunt, neuter, dum hostem volneraret, sui
protegendi corporis memor, ut contrario ictu per
[p. 238]
parmam uterque transfixus duabus haerentes hastis3 moribundi ex equis lapsi sint.
[10]
simul et cetera equestris pugna coepit, neque ita multo post et pedites superveniunt. ibi varia victoria et velut
aequo Marte pugnatum est: dextera utrimque cornua vicere, laeva superata.
[11]
Veientes, vinci ab Romano milite adsueti, fusi fugatique; Tarquiniensis,
novus hostis, non stetit solum, sed etiam ab sua
parte Romanum pepulit.
This work is licensed under a
Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 United States License.
An XML version of this text is available for download, with the additional restriction that you offer Perseus any modifications you make. Perseus provides credit for all accepted changes, storing new additions in a versioning system.