Click on a word to bring up parses, dictionary entries, and frequency statistics
18.
Inclita iustitia religioque ea tempestate Numae
Pompili erat. Curibus Sabinis habitabat, consultissimus
vir, ut in illa quisquam esse aetate poterat, omnis divini atque humani iuris.
[2]
auctorem doctrinae eius,
quia non extat alius, falso Samium Pythagoram edunt,
quem Servio Tullio regnante Romae, centum amplius
post annos, in ultima Italiae ora circa Metapontum
Heracleamque et Crotona iuvenum aemulantium studia
coetus habuisse constat.
[3]
ex quibus locis, etsi eiusdem
aetatis fuisset, quae fama in Sabinos? aut quo linguae
commercio quemquam ad cupiditatem discendi excivisset?
quove praesidio unus per tot gentes dissonas sermone
moribusque pervenisset?
[4]
suopte igitur ingenio temperatum animum virtutibus fuisse opinor magis instructumque non tam peregrinis artibus quam disciplina
tetrica ac tristi veterum Sabinorum, quo genere nullum
quondam incorruptius fuit.
[5]
audito nomine Numae patres Romani, quamquam
inclinari opes ad Sabinos rege inde sumpto videbantur,
tamen neque se quisquam nec factionis suae alium
nec denique patrum aut civium quemquam praeferre
illi viro ausi ad unum omnes Numae Pompilio regnum
deferendum decernunt.
[6]
accitus, sicut Romulus augurato urbe condenda regnum adeptus est, de se quoque
deos consuli iussit. inde ab augure, cui deinde honoris ergo publicum id perpetuumque sacerdotium fuit,
deductus in arcem in lapide ad meridiem versus consedit.
[7]
augur ad laevam eius capite velato sedem cepit, dextra manu baculum sine nodo aduncum tenens,
quem lituum appellarunt. inde ubi prospectu in urbem agrumque capto deos precatus regiones ab oriente
ad occasum determinavit, dextras ad meridiem partes,
laevas ad septentrionem esse dixit,
[8]
signum contra, quoad
longissime conspectum oculi ferebant, animo finivit;
tum lituo in laevam manum translato dextra in caput
[p. 23]
Numae imposita precatus ita est: '
[9]
Iuppiter pater, si
est fas hunc Numam Pompilium, cuius ego caput teneo, regem Romae esse, uti tu signa nobis certa adclarassis inter eos fines, quos feci.' tum peregit verbis
auspicia, quae mitti vellet.
[10]
quibus missis declaratus
rex Numa de templo descendit.
This work is licensed under a
Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 United States License.
An XML version of this text is available for download, with the additional restriction that you offer Perseus any modifications you make. Perseus provides credit for all accepted changes, storing new additions in a versioning system.