[52]
illud vero cui probari potest, te sine tuo quaestu,
ac maximo quaestu, tantam tuam infamiam, tantum capitis
tui fortunarumque tuarum1 periculum neglexisse ut, cum
totius Siciliae cotidie gemitus querimoniasque audires,
cum, ut ipse dixisti, reum te fore putares, cum huiusce
iudici discrimen ab opinione tua non abhorreret, paterere
tamen aratores indignissimis iniuriis vexari ac diripi?
profecto, quamquam es singulari crudelitate et audacia, tamen
abs te totam abalienari2 provinciam, tot homines honestissimos
ac locupletissimos3 tibi inimicissimos fieri nolles,
nisi hanc rationem et cogitationem salutis tuae pecuniae
cupiditas ac praesens illa praeda superaret.
This text is part of:
Search the Perseus Catalog for:
Click on a word to bring up parses, dictionary entries, and frequency statistics
This work is licensed under a
Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 United States License.
An XML version of this text is available for download, with the additional restriction that you offer Perseus any modifications you make. Perseus provides credit for all accepted changes, storing new additions in a versioning system.