[82]
nolite, per deos immortalis, cogere socios atque
exteras nationes hoc uti perfugio, quo1, nisi vos vindicatis,
utentur necessario! Lampsacenos in istum numquam ulla
res mitigasset nisi eum poenas Romae daturum credidissent:
etsi talem acceperant iniuriam, quam nulla lege
satis digne persequi possent, tamen incommoda sua nostris
committere legibus et iudiciis quam dolori suo permittere
maluerunt. tu mihi, cum circumsessus a tam inlustri civitate
sis propter tuum scelus atque flagitium, cum coegeris
homines miseros et calamitosos quasi desperatis nostris legibus
et iudiciis ad vim, ad manus, ad arma confugere, cum te
in oppidis et civitatibus amicorum non legatum populi
Romani, sed tyrannum libidinosum crudelemque praebueris,
cum apud exteras nationes imperi nominisque nostri famam
tuis probris flagitiisque violaris, cum te ex ferro amicorum
populi Romani eripueris atque ex flamma sociorum evolaris,
hic tibi perfugium speras futurum? erras: ut huc incideres,
non ut hic conquiesceres, illi te vivum exire passi
sunt.
This text is part of:
Search the Perseus Catalog for:
Click on a word to bring up parses, dictionary entries, and frequency statistics
1 quod codd.
This work is licensed under a
Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 United States License.
An XML version of this text is available for download, with the additional restriction that you offer Perseus any modifications you make. Perseus provides credit for all accepted changes, storing new additions in a versioning system.