[31]
hoc si ego non vidissem, si me non
omnes noti ignotique monuissent id agi, id cogitari, in eo elaborari1
ut res in illud tempus reiceretur, credo, si meis horis in
accusando uti voluissem, vererer ne mihi crimina non suppeterent,
ne oratio deesset, ne vox viresque deficerent, ne, quem nemo prima
actione defendere ausus esset, eum ego bis accusare
non possem. ego meum consilium cum iudicibus tum populo Romano
probavi: nemo est qui alia ratione istorum iniuriae atque impudentiae
potuisse obsisti arbitretur. etenim qua
stultitia fuissem, si, quam diem qui istum eripiendum redemerunt
in cautione viderunt,—cum2 ita caverent, 'si post Kalendas Ianuarias in consilium iretur',—
in eam diem ego, cum potuissem vitare, incidissem?
This text is part of:
Search the Perseus Catalog for:
Click on a word to bring up parses, dictionary entries, and frequency statistics
This work is licensed under a
Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 United States License.
An XML version of this text is available for download, with the additional restriction that you offer Perseus any modifications you make. Perseus provides credit for all accepted changes, storing new additions in a versioning system.