anonymi epigrammatici
ἡ ῥὶς Κάστορός ἐστιν, ὅταν σκάπτῃ τι, δίκελλα:
σάλπιγξ δ᾽ , ἂν ῥέγχῃ: τῇ δὲ τρύγῃ, δρέπανον:
ἐν πλοίοις ἄγκυρα: κατασπείροντι δ᾽ ἄροτρον
ἄγκιστρον ναύταις ὀψοφάγοις κρεάγρα:
ναυπηγοῖς σχένδυλα: γεωργοῖς δὲ πρασόκουρον
τέκτοσιν ἀξίνη: τοῖς δὲ πυλῶσι κόραξ.
οὕτως εὐχρήστου σκεύους Κάστωρ τετύχηκε,
ῥῖνα φέρων πάσης ἄρμενον ἐργασίης.