anonymi epigrammatici
Βακχυλὶς ἡ Βάκχου κυλίκων σποδός, ἒν ποτενούσῳ
κεκλιμένα, Δηοῖ τοῖον ἔλεξε λόγον:
ἢν ὀλοοῦ διὰ κῦμα φύγω πυρός, εἰς ἑκατόν σοιἐπεὶ δ᾽ ὑπάλυξεν ἀνίην,
ἠελίους δροσερᾶν πίομαι ἐκ λιβάδων,
ἀβρόμιος καὶ ἄοινος.
αὐτῆμαρ τοῖον μῆχος ἐπεφράσατο
τρητὸν γὰρ θεμένα χερὶ κόσκινον, εὖ διὰ πυκνῶν
σχοίνων ἠελίους πλείονας ηὐγάσατο. [p. 456]