Epictetus, Discourses

ὅτι ἀπὸ πάντων τῶν ἐκτὸς ἔστιν ὠφελεῖσθαι.

ἔστιν οὖν ἀπὸ τούτων ὠφεληθῆναι; [9] — ἀπὸ πάντων. — καὶ ἀπὸ τοῦ λοιδοροῦντος; — τί δ᾽ ὠφελεῖ τὸν ἀθλητὴν ὁ προσγυμναζόμενος; τὰ μέγιστα. καὶ οὗτος ἐμοῦ προγυμναστὴς γίνεται: τὸ ἀνεκτικόν μου γυμνάζει, τὸ ἀόργητον, τὸ πρᾷον. [10] οὔ: ἀλλ᾽ ὁ μὲν τοῦ τραχήλου καθάπτων καὶ τὴν ὀσφῦν μου καὶ τοὺς ὤμους καταρτίζων ὠφελεῖ με καὶ ὁ ἀλείπτης καλῶς ποιῶν λέγει ‘ἆρον ὕπερον ἀμφοτέραις’ καὶ ὅσῳ βαρύτερός ἐστιν ἐκεῖνος, τοσούτῳ μᾶλλον ὠφελοῦμαι ἐγώ: εἰ δέ τις πρὸς ἀοργησίαν με γυμνάζει, οὐκ ὠφελεῖ με; [11] τοῦτ᾽ ἔστι τὸ μὴ εἰδέναι ἀπ᾽ ἀνθρώπων ὠφελεῖσθαι. κακὸς γείτων; αὑτῷ: ἀλλ᾽ ἐμοὶ ἀγαθός: γυμνάζει μου τὸ εὔγνωμον, τὸ ἐπιεικές. [12] κακὸς πατήρ; αὑτῷ: ἀλλ᾽ ἐμοὶ ἀγαθός. τοῦτ᾽ ἔστι τὸ τοῦ Ἑρμοῦ ῥαβδίον: ‘οὗ θέλεις,’ φησίν, ‘ἅψαι καὶ χρυσοῦν ἔσται.’ οὔ: ἀλλ᾽ ὃ θέλεις φέρε κἀγὼ αὐτὸ ἀγαθὸν ποιήσω. φέρε νόσον, φέρε θάνατον, φέρε ἀπορίαν, φέρε λοιδορίαν, δίκην τὴν περὶ τῶν ἐσχάτων: πάντα ταῦτα τῷ ῥαβδίῳ τοῦ Ἑρμοῦ ὠφέλιμα ἔσται. [13] ‘τὸν θάνατον τί ποιήσεις;’ τί γὰρ ἄλλο ἢ ἵνα σε κοσμήσῃ ἢ ἵνα δείξῃς2ε ἔργῳ δι᾽ αὐτοῦ, τί ἐστιν ἄνθρωπος τῷ βουλήματι τῆς φύσεως παρακολουθῶν; [14] ‘τὴν νόσον τί ποιήσεις;’ δείξω αὐτῆς τὴν φύσιν, διαπρέψω ἐν αὐτῇ, εὐσταθήσω, εὐροήσω, τὸν ἰατρὸν οὐ κολακεύσω, οὐκ εὔξομαι ἀποθανεῖν. [15] τί ἔτι ἄλλο ζητεῖς; πᾶν ὃ ἂν δῷς, ἐγὼ αὐτὸ ποιήσω μακάριον, εὐδαιμονικόν, σεμνόν, ζηλωτόν.

οὔ: ἀλλὰ [16] ‘βλέπε μὴ νοσήσῃς: κακόν ἐστιν.’ οἷον εἴ τις ἔλεγεν ‘βλέπε μὴ λάβῃς ποτὲ φαντασίαν τοῦ τὰ τρία τέσσαρα εἶναι: κακόν ἐστιν.’ ἄνθρωπε, πῶς κακόν; ἂν ὃ δεῖ περὶ αὐτοῦ ὑπολάβω, πῶς ἔτι με βλάψει; οὐχὶ δὲ μᾶλλον καὶ ὠφελήσει; [17] ἂν οὖν περὶ πενίας ὃ δεῖ ὑπολάβω, ἂν περὶ νόσου, ἂν περὶ ἀναρχίας, οὐκ ἀρκεῖ μοι; οὐκ ὠφέλιμα ἔσται; πῶς οὖν ἔτι ἐν τοῖς ἐκτὸς τὰ κακὰ καὶ τἀγαθὰ δεῖ με ζητεῖν; [18] ἀλλὰ τί; ταῦτα μέχρι ὧδε, εἰς οἶκον δ᾽ οὐδεὶς ἀποφέρει: ἀλλ᾽ εὐθὺς πρὸς τὸ παιδάριον πόλεμος, πρὸς τοὺς γείτονας, πρὸς τοὺς σκώψαντας, πρὸς τοὺς καταγελάσαντας. [19] καλῶς γένοιτο Λεσβίῳ, ὅτι με καθ᾽ ἡμέραν ἐξελέγχει μηδὲν εἰδότα.