[212ε]
ἕκαστοι, οὐ μέντοι φίλα ὄντα, ἀλλὰ ψεύδεθ᾽ ὁ ποιητής, ὃς ἔφη—“ὄλβιος, ᾧ παῖδές τε φίλοι καὶ μώνυχες ἵπποι
καὶ κύνες ἀγρευταὶ καὶ ξένος ἀλλοδαπός;
”Solon 21.2οὐκ ἔμοιγε δοκεῖ, ἦ δ᾽ ὅς.ἀλλ᾽ ἀληθῆ δοκεῖ λέγειν σοι;ναί.τὸ φιλούμενον ἄρα τῷ φιλοῦντι φίλον ἐστίν, ὡς ἔοικεν, ὦ Μενέξενε, ἐάντε φιλῇ ἐάντε καὶ μισῇ: οἷον καὶ τὰ νεωστὶ γεγονότα παιδία, τὰ μὲν οὐδέπω φιλοῦντα, τὰ
καὶ κύνες ἀγρευταὶ καὶ ξένος ἀλλοδαπός;
”Solon 21.2οὐκ ἔμοιγε δοκεῖ, ἦ δ᾽ ὅς.ἀλλ᾽ ἀληθῆ δοκεῖ λέγειν σοι;ναί.τὸ φιλούμενον ἄρα τῷ φιλοῦντι φίλον ἐστίν, ὡς ἔοικεν, ὦ Μενέξενε, ἐάντε φιλῇ ἐάντε καὶ μισῇ: οἷον καὶ τὰ νεωστὶ γεγονότα παιδία, τὰ μὲν οὐδέπω φιλοῦντα, τὰ