[139β]
φρόνιμον μήτε ἄφρονα;Ἀλκιβιάδης
οὐ δῆτα.Σωκράτης
ἀνάγκη ἄρ᾽ ἐστὶ τὸ ἕτερον τούτων πεπονθέναι.Ἀλκιβιάδης
ἔμοιγε δοκεῖ.Σωκράτης
οὐκοῦν μέμνησαι ὁμολογήσας ὑπεναντίον εἶναι μανίαν φρονήσει;Ἀλκιβιάδης
ἔγωγε.Σωκράτης
οὐκοῦν καὶ μηδὲν εἶναι διὰ μέσου τρίτον πάθος, ὃ ποιεῖ τὸν ἄνθρωπον μήτε φρόνιμον μήτε ἄφρονα εἶναι;Ἀλκιβιάδης
ὡμολόγησα γάρ.Σωκράτης
καὶ μὴν δύο γε ὑπεναντία ἑνὶ πράγματι πῶς ἂν εἴη;Ἀλκιβιάδης
οὐδαμῶς.
οὐ δῆτα.Σωκράτης
ἀνάγκη ἄρ᾽ ἐστὶ τὸ ἕτερον τούτων πεπονθέναι.Ἀλκιβιάδης
ἔμοιγε δοκεῖ.Σωκράτης
οὐκοῦν μέμνησαι ὁμολογήσας ὑπεναντίον εἶναι μανίαν φρονήσει;Ἀλκιβιάδης
ἔγωγε.Σωκράτης
οὐκοῦν καὶ μηδὲν εἶναι διὰ μέσου τρίτον πάθος, ὃ ποιεῖ τὸν ἄνθρωπον μήτε φρόνιμον μήτε ἄφρονα εἶναι;Ἀλκιβιάδης
ὡμολόγησα γάρ.Σωκράτης
καὶ μὴν δύο γε ὑπεναντία ἑνὶ πράγματι πῶς ἂν εἴη;Ἀλκιβιάδης
οὐδαμῶς.