εἰσὶν δὲ πόθεν αἱ παῖδες αὗται καὶ τίνες;Τίμαιος δ᾽ ἐν τῇ τρισκαιδεκάτῃ τῶν Ἱστοριῶν ῾FHG I 219' 'ἐξ Ὑκκάρων: καθὰ καὶ Πολέμων εἴρηκεν ῾fr. 44 Pr',' ἀναιρεθῆναι φάσκων αὐτὴν ὑπό τινων γυναικῶν ἐν Θετταλίᾳ, ἐρασθεῖσάν τινος Παυσανίου Θετταλοῦ, κατὰ φθόνον καὶ δυσζηλίαν [ταῖς] ξυλίναις χελώναις τυπτομένην ἐν Ἀφροδίτης ἱερῷ. διὸ καὶ τὸ τέμενος κληθῆναι ἀνοσίας Ἀφροδίτης. δείκνυσθαι δ᾽ αὐτῆς τάφον παρὰ τῷ Πηνειῷ σημεῖον ἔχοντα ὑδρίαν λιθίνην καὶ ἐπίγραμμα τόδε:
Β. νυνὶ μὲν ἥκουσιν Μεγαρόθεν, εἰσὶ δὲ
Κορίνθιαι: Λαὶς μὲν ἡδὶ Μεγακλέους.
τῆσδέ ποθ᾽ ἡ μεγάλαυχος ἀνίκητός τε πρὸς ἀλκὴναὐτοσχεδιάζουσιν οὖν οἱ λέγοντες αὐτὴν ἐν Κορίνθῳ τεθάφθαι πρὸς τῷ Κρανείῳ.
Ἑλλὰς ἐδουλώθη κάλλεος ἰσοθέου,
Λαίδος: ἣν ἐτέκνωσεν Ἔρως, θρέψεν δὲ Κόρινθος:
κεῖται δ᾽ ἐν κλεινοῖς Θετταλικοῖς πεδίοις.