ἡ Μανία, φέρ᾽ ὀξύβαφα καὶ κανθάρους.Ἄλεξις δ᾽ ἐν Κρατείᾳ ῾II 338 K'—᾽ὁ δὲ λόγος περί τινος ἐν καπηλείῳ πίνοντος—
εἶθ᾽ ὁρῶ τὸν Ἑρμαίσκον τῶν ἁδρῶν τούτων τινὰΕὔβουλος δ᾽ ἐν Παμφίλῳ πολλάκις μεμνημένος τοῦ ὀνόματός φησιν ῾II 192 K':'
κάνθαρον καταστρέφοντα, πλησίον δὲ κείμενον
στρωματέα τε καὶ γύλιον αὐτοῦ.
ἐγὼ δὲ ῾καὶ γὰρ ἔτυχεν ὂν καταντικρὺκαὶ πάλιν:
τῆς οἰκίας καινὸν καπηλεῖον μέγἀ
ἐνταῦθ᾽ ἐπετήρουν τὴν τροφὸν τῆς παρθένου,
κεράσαι κελεύσας τὸν κάπηλόν μοι χόα
ὀβολοῦ παραθεῖναί θ᾽ ὡς μέγιστον κάνθαρον.
ὁ δὲ κάνθαρος πάλαι δὴ καινὸς ὡς ξηραίνεται.καὶ ἔτι:
ἅμα δὲ λαβοῦσ᾽ ἠφάνικε πηλίκον τινὰΞέναρχος δ᾽ ἐν Πριάπῳ φησὶ τάδε ῾II 472 K':'
οἴεσθε μέγεθος ἀρεσιαν μέγαν πάνυ,
καὶ ξηρὸν ἐπόησ᾽ εὐθέως τὸν κάνθαρον.
σὺ δὲ μηκέτ᾽ ἔγχει, παιδάριον, εἰς ἀργυροῦν,Ἐπιγένης Ἡρωίνῃ ῾II 417 K':'
εἰς τὸ βαθὺ δ᾽ ἐπανάγωμεν: εἰς τὸν κάνθαρον,
παιδάριον, ἔγχει, νὴ Δί᾽ εἰς τὸν κάνθαρον.
ἀλλ᾽ οὐδὲ κεραμεύουσι νῦν τοὺς κανθάρους,
ὦ τάλαν, ἐκείνους τοὺς ἁδρούς, ταπεινὰ δὲ
καὶ γλαφυρὰ πάντες .... ὡσπερεὶ
αὐτὰ τὰ ποτήρι᾽, οὐ τὸν οἶνον πιόμενοι.
