Τιμοκλῆς δ᾽ ἐν Ἥρωσιν:
καὶ τὰς παλαιὰς δώσω. Β. μὰ τὴν γῆν, μὴ σύ γε
δῷς, ἀλλ᾽ ἀπόδος. α. καὶ δὴ φέρουσ᾽ ἐξέρχομαι.
οὐκοῦν κελεύεις νῦν με πάντα μᾶλλον ἢ
τὰ προσόντα φράζειν. β. πάνυ γε. α. δράσω τοῦτό σοι.
καὶ πρῶτα μὲν δὴ παύσεται σοι Βριάρεως
ὀργιζόμενος. β. ὁ ποῖος οὗτος Βριάρεως;
α. ὁ τοὺς καταπέλτας τάς τε λόγχας ἐσθίων,