ἐξὸν κατὰ τὸν αὐτὸν τοῦτον ποιητὴν ἐν Βομβυλιῷ λέγοντα δραχμῆς ὠνήσασθαι
κοσμίως ποιῶν τὴν ἔνθεσιν
μικρὰν μὲν ἐκ τοῦ πρόσθε, μεστὴν δ᾽ ἔνδοθεν
τὴν χεῖρα, καθάπερ αἱ γυναῖκες—κατέφαγε πάμπολλα καὶ παχύτατα,3
Ἀριστοφῶν δ᾽ ἐν Πυθαγοριστῇ:
τὰς προσφόρους ὑμῖν τροφάς,
σκορόδια, τυρόν, κρόμμυα, κάππαριν ...
ἅπαντα ταῦτ᾽ ἐστὶν δραχμῆς.
”
πρὸς τῶν θεῶν, οἰόμεθα τοὺς πάλαι ποτὲ