ἀλλ᾽ οὐ γάρ, ὦ 'ναξ, οὐδ᾽ ὃς ἂν βλάστῃ μένεικαὶ τῆς Βρισηΐδος τὴν ἀφαίρεσιν εἰς τὴν Ἄτην ἀναφέρων ὁ Ἀγαμέμνων, ὅμως
νοῦς τοῖς κακῶς πράξασιν, ἀλλ᾽ ἐξίσταται.
ἂψ ἐθέλει ἀρέσαι, δόμεναὶ τ᾽ ἀπερείσι᾽ ἄποινα. 1καὶ γὰρ τὸ δεῖσθαι τοῦ μὴ καταφρονοῦντός ἐστι, καὶ ταπεινὸς; φανεὶς ὁ ἀδικήσας ἔλυσε τὴν τῆς ὀλιγωρίας δόξαν. οὐ δεῖ δὲ ταῦτα περιμένειν τὸν ὀργιζόμενον, ἀλλὰ τὸ τοῦ Διογένους ‘οὗτοί σου καταγελῶσιν ὦ Διόγενες:’ ‘ἐγὼ δ᾽ οὐ καταγελῶμαι’ λαμβάνειν