ἐστι βίῳ καὶ πράγμασι ῥᾳδίως: μεθισταμένοις πρὸς τοὐναντίον. ἀνθρώπων γὰρ ὄντως θνητὰ μὲν καὶ ἐφήμερα τὰ σώματα, θνηταὶ δὲ τύχαι καὶ πάθη καὶ πάνθ᾽ ἁπλῶς; τὰ κατὰ τὸν βίον, ἅπερ
οὐκ ἔστι φυγεῖν βροτὸν οὐδ᾽ ὑπαλύξαιτὸ παράπαν ἀλλὰ
1
Ταρτάρου πυθμὴν πιέζει ς1᾽ ἀφανοῦς σφυρηλάτοιςὥς φησι Πίνδαρος. ὅθεν ὀρθῶς ὁ Φαληρεὺς Δημήτριος εἰπόντος Εὐριπίδου 3
2 ἀνάγκαις
ὁ δ᾽ ὄλβος οὐ βέβαιος ἀλλ᾽ ἐφήμεροςκαὶ ὅτι
μίκρ᾽ ἄττα 4 τὰ σφάλλοντα, καὶ μί᾽ ἡμέρα
τὰ μὲν καθεῖλεν ὑψόθεν τὰ δ᾽ ἦρ᾽ ἄνω