ἦ μὰν ἀμφοτέροισιν ὁμὸν γένος ἠδ᾽ ἴα πάτρη, 1θειότατον γὰρ ἀποφαίνει τὴν φρόνησιν καὶ βασιλικώτατον, ἐν ᾗ τίθεται τὴν μεγίστην ὑπεροχὴν τοῦ Διός, ἅτε δὴ καὶ τὰς ἄλλας ἀρετὰς ἕπεσθαι ταύτῃ νομίζων. ἐθιστέον δ᾽ ἅμα καὶ τούτων ἐγρηγορότως τὸν νέον ἀκούειν
ἀλλὰ Ζεὺς πρότερος; γεγόνει καὶ πλείονα ᾔδη᾽
ψεῦδος δ᾽ οὐκ ἐρέει: μάλα γὰρ πεπνυμένος ἐστὶκαί
2
Ἀντίλοχε, πρόσθεν πεπνυμένε, ποῖον ἔρεξας;καὶ
3 ᾔσχυνας μὲν ἐμὴν ἀρετήν, βλάψας δέ μοι ἵππους