τελειότητα βίου κατὰ φύσιν εὐροοῦντος, ἀλλ᾽ οὐχὶ καταχρωμένους πολλάκις τὸν πλούσιον εὐδαίμονα καλεῖν ἢ μακάριον καὶ τὴν δύναμιν ἢ τὴν δόξαν εὐδαιμονίαν. Ὅμηρος μὲν γὰρ ὀρθῶς κέχρηται τοῖς ὀνόμασιν
ὣς οὔ τοι χαίρων τοῖσδε κτεάτεσσιν ἀνάσσω[p. 60] καὶ Μένανδρος
1
ἔχω δὲ πολλὴν οὐσίαν καὶ πλούσιος, Εὐριπίδης δὲ πολλὴν ἐργάζεται ταραχὴν καὶ σύγχυσιν ὅταν λέγῃ και
2 καλοῦμ᾽ ὑπὸ πάντων, μακάριος δ᾽ ὑπ᾽ οὐδενός