καί “ ὅρκια μὲν Κρονίδης ὑψίζυγος οὐκ ἐτέλεσσεν, 2
κηρῶν ἔμπλειοι, ὁ μὲν ἐσθλῶν, αὐτὰρ ὁ δειλῶν
1
ἀλλὰ κακὰ φρονέων τεκμαίρεται ἀμφοτέροισι
” καί
τότε γάρ ῥα κυλίνδετο πήματος ἀρχὴ, ὡς περὶ τῆς τύχης ἢ τῆς εἱμαρμένης λεγομένων, ἐν αἷς τὸ ἀσυλλόγιστον ἡμῖν τῆς αἰτίας σημαίνεται καὶ ὅλως 4 οὐ καθ᾽ ἡμᾶς. ὅπου δὲ τὸ προσῆκον καὶ κατὰ [p. 58] λόγον καὶ εἰκός ἐστιν, ἐνταῦθα κυρίως ὀνομάζεσθαι τὸν παι θεὸν νομίζωμεν, 5 ὥσπερ ἐν τούτοις
3 Τρωσί τε καὶ Δαναοῖσι Διὸς μεγάλου διὰ βουλάς