Jerome, Saint, Epistulae. Selections.
F.A. Wright, Ed.

[6] Cur timido animo Christianus es? Respice cum patre relictum rete, respice surgentem de teloneo publicanum, statim apostolum. ‘Filius hominis non habet, ubi caput reclinet:’ et tu amplas porticus et ingentia tectorum spatia metaris? Hereditatem expectas saeculi, coheres Christi? Interpretare vocabulum monachi, hoc est nomen tuum: quid facis in turba, qui solus es? Et haec ego non integris rate vel mercibus quasi ignaros fluctuum doctus nauta praemoneo, sed quasi nuper naufragio eiectus in litus timida navigaturis voce denuntio. In illo aestu Charybdis luxuriae salutem vorat, ibi ore virgineo ad pudicitiae perpetranda naufragia Scyllaceum renidens libido blanditur; hic barbarum litus, hic diabolus pirata cum sociis portat vincla capiendis. Nolite credere, nolite esse securi. Licet in morem stagni fusum aequor adrideat, licet vix summa iacentis elementi spiritu terga crispentur, magnus hic campus montes habet, [p. 40] intus inclusum est periculum, intus est hostis. Expedite rudentes, vela suspendite. Crux antemnae Agatur in frontibus: tranquillitas ista tempestas est. ‘Quid ergo? quicumque in civitate sunt, Christiani non sunt?’ Non est tibi eadem causa, quae ceteris. Dominum ausculta dicentem: ‘Si vis perfectus esse, vade, vende omnia tua et da pauperibus et veni, sequere me.’ Tu autem perfectum te esse pollicitus es. Nam cum derelicta militia castrasti te propter regnum caelorum, quid aliud quam perfectam sectatus es vitam? Perfectus autem servus Christi nihil praeter Christum habet; si praeter Christum habet, perfectus non est. Et si perfectus non est, cum se perfectum Deo fore pollicitus sit, ante mentitus est. ‘Os,’ autem, ‘quod mentitur, occidit animam.’ Igitur, ut concludam, si perfectus es, cur bona paterna desideras? Si perfectus non es, dominum fefellisti. Divinis evangelium vocibus tonat: ‘Non potestis duobus dominis servire,’ et audet quisquam mendacem Christum facere mamonae et domino serviendo? Vociferatur ille saepe: ‘Si quis vult post me venire, abneget se ipsum et tollat crucem suam et sequatur me.’ Et ego onustus auro arbitror me Christum sequi? ‘Qui dicit se in Christo manere, debet, quomodo ille ambulavit, et ipse ambulare.’