Avidius Casius
David Magie, Ainsworth O'Brien-Moore, Susan Helen Ballou, Ed.

---

Antiochensibus,3 qui 4 Avidio Cassio consenserant, et his ¹ et aliis civitatibus, quae illum iuverant, ignovit, cum primo Antiochensibus graviter iratus esset iisque spectacula sustulisset et multa alia civitatis ornamenta, [2] quae postea reddidit, filios Avidii Cassii Antoninus Marcus parte media paterni patrimonii donavit, ita ut filias eius auro argento et gemmis [3] cohonestaret. nam et Alexandriae, filiae Cassii, et genero Drunciano liberam evagandi ubi vellent [4] potestatem dedit, vixeruntque non quasi tyranni pignora sed quasi senatorii ordinis in summa securitate, cum illis etiam ² in lite obici fortunam propriae vetuisset domus, damnatis aliquibus iniuriarum, qui ^{3 4 5 6 7 8} in eos petulantes fuissent, quos quidem amitae suae marito commendavit. [5] Si quis autem omnem hanc historiam scire desiderat, legat Marii Maximi secundum librum de vita Marci, in quo ille ea dicit quae solus ⁹ Marcus mortuo [6] iam Vero egit. tunc enim Cassius rebellavit, ut probat epistula missa ad Faustinam, cuius hoc exemplum [7] est: ‘Verus mihi de Avidio verum scripserat, quod cuperet imperare, audisse enim te arbitror [8] quod Veri statores ¹⁰ de eo nuntiarent. veni igitur in Albanum, ut tractemus omnia dis volentibus, nil [9] timens.’ hinc autem apparet Faustinam ista nescisse, cum dicat Marius infamari eam cupiens quod ea [10] conscia Cassius imperium sumpsisset, nam et ipsius epistula exstat ad virum, qua urget ¹¹ Marcum ut in [11] eum graviter vindicet, exemplum epistulae Faustinae ad Marcum: ‘Ipsa in Albanum cras, ut iubes, mox veniam; tamen iam hortor, ut, si amas liberos tuos, [12] istos rebelliones acerrime persequaris. male enim assueverunt duces et milites, ¹² qui nisi opprimuntur, oppriment.’