LXXX
Ut nova dona tibi, Caesar, Nilotica tellus
Miserat hibernas ambitiosa rosas.
Navita derisit Pharios Memphiticus hortos,
Urbis ut intravit limina prima tuae:
5Tantus veris honos et odorae gratia Florae,
Tantaque Paestani gloria ruris erat;
Sic quacumque vagus gressumque oculosque ferebat,
Tonsilibus sertis omne rubebat iter.
At tu Romanae iussus iam cedere brumae,
10Mitte tuas messes, accipe, Nile, rosas.