SEDITIO TIBERI GRACCHI
Primam certaminum facem Ti. 1Gracchus accendit, [2] genere, forma, eloquentia facile princeps. Sed hic, sive Mancinianae deditionis, quia 2sponsor foederis fuerat, contagium timens et inde popularis, [3] sive aequo et bono ductus, quia depulsam agris suis plebem miseratus est, ne populus gentium victor orbisque possessor laribus ac focis suis exularet,3 [4] quacumque mente rem ausus ingentem est. Postquam 4rogationis dies aderat, ingenti stipatus agmine rostra conscendit, nec deerat obvia manu tota inde nobilitas; [5] et tribuni in partibus. Sed ubi intercedentem legibus suis C. Octavium videt Gracchus, contra fas collegii, ius 5potestatis, iniecta 6 7 8 9 10 11 [p. 224] manu depulit rostris, adeoque praesenti metu mortis exterruit, ut abdicare se magistratu cogeretur. [6] Sic triumvir creatus dividendis agris, cum ad perpetranda coepta die comitiorum prorogari sibi vellet imperium, obvia nobilitas manu eorum, quos agris moverat. [7] Caedes a foro coepit; inde cum in Capitolium profugisset plebemque ad defensionem salutis suae manu caput tangens hortaretur, praebuit speciem regnum sibi et diadema poscentis, atque ita duce Scipione Nasica, concitato in arma populo, quasi iure oppressus est.