Seneca, De Beneficiis
John W. Basore, Ed.

" Vicit Aeneas patrem, ipse eius in¹ infantia leve tutumque gestamen, gravem senio per media hostium agmina et per cadentis circa se urbis ruinas ferens, cum complexus sacra ac penates deos [p. 200] religiosus senex non simplici vadentem sarcina premeret ; tulit illum per ignes et (quid non pietas potest ?) pertulit colendumque inter conditores Romani imperii posuit. ² " Vicere Siculi iuvenes : cum Aetna maiore vi peragitata in urbes, in agros, in magnam insulae partem effudisset incendium, vexerunt parentes suos ; discessisse creditum est ignes et utrimque flamma recedente limitem adapertum, per quem transcurrerent iuvenes dignissimi, qui magna tuto auderent. ³ " Vicit Antigonus, qui, cum ingenti proelio superasset hostem, praemium belli ad patrem transtulit et imperium illi Cypri tradidit. Hoc est regnum nolle regnare, cum possis. ⁴ " Vicit patrem imperiosum quidem Manlius, qui, eum ante ad tempus relegatus esset a patre ob adulescentiam brutam et hebetem, ad tribunum plebis, qui patri suo diem dixerat, venit ; petito tempore, quod ille dederat sperans fore proditorem parentis invisi, (et bene meruisse se de iuvene credebat, cuius exilium pro gravissimo crimine inter alia Manlio obiciebat), nanctus adulescens secretum stringit occultatum sinu ferrum et : ' Nisi iuras,' inquit, ' te diem patri remissuruin, hoc te gladio transfodiam. In tua potestate [p. 202] est, utro modo pater meus accusatorem non habeat.' Iuravit tribunus nec fefellit et causam actionis omissae contioni reddidit. Nulli alii licuit impune tribunum in ordinem redigere.