This text is part of:
Search the Perseus Catalog for:
Click on a word to bring up parses, dictionary entries, and frequency statistics
[14]
Ducit illum ad tribunal Aeaci: is lege Cornelia
quae de sicariis lata est, quaerebat. Postulat, nomen eius recipiat; edit
subscriptionem: occisos senatores XXXV, equites R. CCXXI, ceteros ὅσα ψάμαθός τε κόνις τε.. Advocatum non invenit.
Tandem procedit P. Petronius, vetus convictor eius, homo Claudiana lingua disertus,
et postulat advocationem. Non datur. Accusat Pedo Pompeius magnis clamoribus.
Incipit patronus velle respondere. Aeacus, homo iustissimus,[p. 404] vetat,
et illum altera tantum parte audita condemnat et ait: αἴκε
πάθοι τά τ᾽ ἔρεξε, δίκη κ᾽ ἰθεῖα γένοιτο. Ingens silentium
factum est. Stupebant omnes novitate rei attoniti, negabant hoc unquam factum.
Claudio magis iniquum videbatur quam novum. De genere poenae diu disputatum est,
quid illum pati oporteret. Erant qui dicerent, Sisyphum satis diu laturam fecisse,
Tantalum siti periturum nisi illi succurreretur, aliquando Ixionis miseri rotam
sufflaminandam. Non placuit ulli ex veteribus missionem dari, ne vel Claudius unquam
simile speraret. Placuit novam poenam constitui debere, excogitandum illi laborem
irritum et alicuius cupiditatis speciem sine effectu. Tum Aeacus iubet illum alea
ludere pertuso fritillo. Et iam coeperat fugientes semper tesseras quaerere et nihil
proficere.
This work is licensed under a
Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 United States License.
An XML version of this text is available for download, with the additional restriction that you offer Perseus any modifications you make. Perseus provides credit for all accepted changes, storing new additions in a versioning system.