Seneca, Apocolocyntosis
W.H.D. Rouse, W.H.D. Rouse, M.A. Litt. D., Ed.

[13] Delectabatur laudibus suis Claudius, et cupiebat diutius spectare. Inicit illi manum Talthybius deorum¹ et trahit capite obvoluto, ne quis eum possit agnoscere, per campum Martium, et inter Tiberim et viam tectam descendit ad inferos. Antecesserat iam compendiaria Narcissus libertus ad patronum excipiendum, et venienti nitidus, ut erat a balineo, occurrit et ait: “Quid di ad homines?” “celerius” inquit Mercurius “et venire nos nuntia.” Dicto citius Narcissus evolat. Omnia proclivia sunt, facile descenditur. Itaque quamvis podagricus esset, momento temporis pervenit ad ianuam Ditis, ubi iacebat Cerberus vel ut ait Horatius “belua centiceps.” Pusillum perturbatur—subalbam canem in deliciis habere adsueverat—ut ilium vidit canem nigrum, villosum, sane non quem velis tibi in tenebris occurrere, et magna voce “Claudius” inquit “veniet.” Cum plausu procedunt cantantes:εὑρήκαμεν, συγχαίρωμεν.² Hic erat C. Silius consul designatus, Iuncus praetorius, Sex. Traulus, M. Hel[p. 402] vius, Trogus, Cotta, Vettius Valens, Fabius equites R. quos Narcissus duci iusserat. Medius erat in hac cantantium turba Mnester pantomimus, quem Claudius decoris causa minorem fecerat. Ad Messalinam—cito rumor percrebuit Claudium venisse—convolant: primi omnium liberti Polybius, Myron, Harpocras, Amphaeus, Pheronactus,quos Claudius omnes, necubi imparatus esset, praemiserat. Deinde praefecti duo Iustus Catonius et Rufrius Pollio. Deinde amici Saturninus Lusius et Pedo Pompeius et Lupus et Celer Asinius consulares. Novissime fratris filia, sororis filia, generi, soceri, socrus, omnes plane consanguinei. Et agmine facto Claudio occurrunt. Quos cum vidisset Claudius, exclamat: πάντα φίλων πγήρη “quomodo huc venistis vos?” Tum Pedo Pompeius: “Quid dicis, homo crudelissime? Quaeris, quomodo? Quis enim nos alius hue misit quam tu, omnium amicorum interfector? In ius eamus, ego tibi hic sellas ostendam.”