Seneca, Hercules Oetaeus
Rudolf Peiper, Gustav Richter, Ed.

Dei.
Quid, anime, cessas? quid stupes? factum est scelus,
natum reposcit Iuppiter, Iuno aemulum.
reddendus orbi est: quod potes redde exhibe:
845eat per artus ensis exactus meos.
sic, sic agendum est. tam levis poenas manus
tantas reposcit? perde fulminibus, socer,
nurum scelestam. nec levi telo manus
armetur: illud fulmen exiliat polo,
850quo, nisi fuisset genitus Alcides tibi,
hydram cremasses: pestem ut insolitam feri
et ut noverca potius irata malum.
emitte telum quale in errantem prius
Phaethonta missum est: perdidi in solo Hercule
et ipsa populos, quid rogas telum deos?
iam parce socero: coniugem Alcidae necem
optare pudeat: haec erit voto manus,
a me petatur; occupa ferrum ocius.
cur deinde ferrum? quicquid ad mortem trahit
860telum est abunde: rupe ab aetheria ferar.
haec, haec renatum prima quae poscit diem,
Oeta eligatur, corpus hinc mitti placet;
abrupta cautes scindat et partem mei
ferat omne saxum, pendeant lacerae manus
[p. 352] 865totumque rubeat asperi montis latus.
levis una mors est— levis? at extendi potest.
eligere nescis, anime, cui telo incubes;
utinam esset, utinam fixus in thalamis meis
Herculeus ensis: huic decet ferro inmori.
870una perire dextera nobis sat est?
coite, gentes, saxa et immensas faces
iaculetur orbis, nulla nunc cesset manus,
corripite tela, vindicem vestram abstuli:
impune saevi sceptra iam reges gerent,
875impune iam nascetur indomitum malum;
repetentur arae cernere assuetae hostiam
similem colenti: sceleribus feci viam,
ego vos tyrannis regibus monstris feris
saevisque rapto vindice opposui deis.
880cessas, Tonantis socia? non spargis facem
imitata fratrem et mittis ereptam Iovi
meque ipsa perdis? laus tibi erepta incluta est,
ingens triumphus: aemuli, Iuno, tui
mortem occupari,

Hyl.
Quid domum impulsam trahis?
885erroris est hic omne quodcumque est nefas.
haut est nocens quicumque non sponte est nocens.

Dei.
Quicumque fato ignoscit et parcit sibi,
errare meruit: morte damnari placet.

Hyl.
Nocens videri, qui mori quaerit, cupit.

Dei.
890Mors innocentes sola deceptos facit.

Hyl.
Titana fugiens—

Dei.
Ipse me Titan fugit.

Hyl.
Vitam relinques?

Dei.
Miseram, ut Alciden sequar.

Hyl.
Superest et auras ille caelestes trahit.

Dei.
Vinci Hercules cum potuit, hinc coepit mori.
[p. 353]

Hyl.
Virum sequeris.

Dei.
Praegredi castae solent.

Hyl.
895Natum relinques fataque abrumpes tua?

Dei.
Quamcumque natus sepelit haec vixit diu.

Hyl.
Si te ipsa damnas, scelere te misera arguis.

Dei.
Nemo nocens sibi ipse poenas inrogat.