Hyl.
Plus misera laeso doluit: hinc aliquid quoque
1465detrahere velles? occidit dextra sua,
tuo dolore: plura quam poscis tulit.
sed non cruentae sceleribus nuptae iaces
nec fraude matris: Nessus hos struxit dolos
ictus sagittis qui tuis vitam expuit.
1470cruore tincta est palla semiferi, pater,
Nessusque nunc has exigit poenas sibi.
Herc.
Habet, peractum est, fata se nostra explicant;
lux ista summa est: quercus hanc sortem mihi
fatidica quondam dederat et Parnassio
1475Cirrhaea quatiens templa mugitu specus:
'dextra perempti victor, Alcide, viri
olim iacebis; hic tibi emenso freta
terrasque et umbras finis extremus datur.'
nil querimur ultra: decuit hunc finem dari,
[p. 375]
1480ne quis superstes Herculis victor foret.
nunc mors legatur clara memoranda incluta,
me digna prorsus, nobilem hunc faciam diem.
caedatur omnis silva et Oetaeum nemus
considat: ingens Herculem accipiat rogus,
1485sed ante mortem, tu, genus Poeantium,
hoc triste nobis, iuvenis, officium appara;
Herculea totum flamma succendat diem.
ad te preces nunc, Hylle, supremas fero.
est clara captas inter, in voltu genus
1490regnumque referens, Euryto virgo edita
Iole: tuis hanc facibus et thalamis para.
victor cruentus abstuli patriam lares
nihilque miserae praeter Alciden dedi:
et ipse rapitur, penset aerumnas suas,
1495Iovis nepotem foveat et natum Herculis;
tibi illa pariat quicquid ex nobis habet.
tuque ipsa planctus pone funereos, precor,
o clara genetrix: vivit Alcides tibi.
virtute nostra paelicem feci tuam
1500credi novercam. sive nascente Hercule
nox illa certa est sive mortalis meus
pater est— licet sit falsa progenies mei,
materna culpa cesset et crimen Iovis
merui parentem: contuli caelo decus
1505materque me concepit in laudes Iovis.
quin ipse, quamquam Iuppiter, credi meus
pater esse gaudet; parce iam lacrimis, parens:
superba matres inter Argolicas eris.
[p. 376]
quid tale Iuno genuit aetherium gerens
1510sceptrum et Tonanti nupta? mortali tamen
caelum tenens invidit. Alciden suum
dici esse voluit, perage nunc. Titan, vices
solus relictus: ille qui vester comes
ubique fueram. Tartara et manes peto.
1515hanc tamen ad imos perferam laudem inclutam.
quod nulla pestis fudit Alciden palam '
omnemque pestem vicit Alcides palam.
This text is part of:
Search the Perseus Catalog for:
Table of Contents:
Click on a word to bring up parses, dictionary entries, and frequency statistics
L. Annaeus Seneca. Tragoediae. Rudolf Peiper. Gustav Richter. Leipzig. Teubner. 1921.
The National Endowment for the Humanities provided support for entering this text.
This work is licensed under a
Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 United States License.
An XML version of this text is available for download, with the additional restriction that you offer Perseus any modifications you make. Perseus provides credit for all accepted changes, storing new additions in a versioning system.