Seneca, Agamemnon
Rudolf Peiper, Gustav Richter, Ed.

Chorus
310Canite, o pubes inclita, Phoebum!
tibi festa caput
turba coronat, tibi virgineas,
laurum quatiens,
de more comas innuba fudit
315stirps Inachia;
tu quoque nostros, Thespias hospes,
comitare choros,
quaeque Erasini gelidos fontes,
quaeque Eurotan,
320quaeque virenti tacitum ripa
bibis Ismenon:
quam fatorum praescia Manto,
sata Tiresia,
Latonigenas monuit sacris
325celebrare deos.
arcus, victor, pace relata,
Phoebe, relaxa
[p. 254] umeroque graves levibus telis
pone pharetras
330resonetque manu pulsa citata
vocale chelys:
nil acre velim magnumque modis
intonet altis,
sed quale soles leviore lyra
335flectere carmen
simplex, lusus cum docta tuos
Musa recenset;
licet et chorda graviore sones,
quale canebas
340cum Titanas fulmine victos
videre dei,
vel cum montes montibus altis
super impositi
struxere gradus trucibus monstris,
345stetit imposita
Pelion Ossa, pinifer ambos
pressit Olympus,
ades, o magni, soror et coniunx,
consors sceptri,
350regia Iuno: tua te colimus
turba Mycenae,
tu sollicitum supplexque tui
numinis Argos
sola tueris, tu bella manu
355pacemque regis;
tu nunc laurus Agamemnonias
accipe victrix,
tibi multifora tibia buxo
solemne canit,
[p. 255] 360tibi fila movent docta puellae .
carmine molli,
tibi votivam matres Graiae
lampada iactant:
ad tua coniunx candida tauri
365delubra cadet,
nescia aratri, nullo collum
signata iugo.
tuque, o magni gnata Tonantis,
incluta Pallas,
370quae Dardanias cuspide turres
saepe petisti,
te permixto matrona minor
maiorque choro
colit et reserat veniente dea
375templa sacerdos:
tibi nexilibus turba coronis
redimita venit,
tibi grandaevi lassique senes
compote voto
380reddunt grates libantque manu
vina trementi.
et te Triviam nota memores
voce precamur:
tu maternam sistere Delon,
385Lucina, iubes,
huc atque illuc prius errantem
Cyclada ventis;
nunc iam stabilis fixa terras
radice tenet,
390respuit auras religatque rates
assueta sequi,
tu Tantalidos funera matris
victrix numeras:
[p. 256] stat nunc Sipyli vertice summo
395flebile saxum,
et adhuc lacrimas marmora fundunt
antiqua novas,
colit impense femina virque
numen geminum,
400tuque ante omnis, pater ac rector
fulmine pollens,
cuius nutu simul extremi
tremuere poli,
generis nostri, Iuppiter, auctor,
405cape dona libens
abavusque tuam non degenerem
respice prolem.
Sed ecce, vasto concitus miles gradu
manifesta properat signa laetitiae ferens
410(namque hasta summo lauream ferro gerit)
fidusque regi semper Eurybates adest.