Seneca, Medea
Rudolf Peiper, Gustav Richter, Ed.

Nvtrix Medea
380Alumna, celerem quo rapis tectis pedem?
resiste et iras comprime ac retine impetum.
Incerta qualis entheos gressus tulit
cum iam recepto maenas insanit deo
Pindi nivalis vertice aut Nysae iugis,
385talis recursat huc et huc motu effero,
furoris ore signa lymphati gerens,
flammata facies spiritum ex alto citat,
proclamat, oculos uberi fletu rigat,
renidet: omnis specimen affectus capit,
quo pondus animi vergat, ubi ponat minas,
390haeret: minatur aestuat queritur gemit.
ubi se iste fluctus franget? exundat furor.
non facile secum versat aut medium scelus;
se vincet: irae novimus veteris notas,
395magnum aliquid instat, efferum immane impium:
vultum furoris cerno, di fallant metum!

Med.
Si quaeris odio, misera, quem statuas modum :
imitare amorem, regias egone ut faces
inulta patiar? segnis hic ibit dies,
400tanto petitus ambitu, tanto datus?
dum terra caelum media libratum feret
nitidusque certas mundus evolvet vices
numerosque harenis derit et solem dies,
noctem sequentur astra, dum siccas polus
[p. 133] 405versabit Arctos, flumina in pontum cadent.
numquam meus cessabit in poenas furor
crescetque semper, quae ferarum immanitas,
quae Scylla, quae Charybdis Ausonium mare
Siculumque sorbens quaeve anhelantem premens
410Titana tantis Aetna fervebit minis?
non rapidus amnis, non procellosum mare
Pontusve coro saevus aut vis ignium
adiuta flatu possit inhibere impetum
irasque nostras: sternam et evertam omnia.
415Timuit Creontem ac bella Thessalici ducis?
amor timere neminem verus potest,
sed cesserit coactus et dederit manus:
adire certe et coniugem extremo alioqui
sermone potuit— hoc quoque extimuit ferox;
420laxare certe tempus immitis fugae
genero licebat— liberis unus dies
datus est duobus, non queror tempus breve:
multum patebit. faciet hic faciet dies
quod nullus umquam taceat— invadam deos
425et cuncta quatiam.

Nvtr.
Recipe turbatum malis.
era, pectus, animum mitiga.

Med.
Sola est quies,
mecum ruina cuncta si video obruta:
mecum omnia abeant. trahere, cum pereas, libet.

Nvtr.
Quam multa sint timenda, si perstas, vide:
430nemo potentes aggredi tutus potest.

Iason Medea
O dura fata semper et sortem asperam,
cum saevit et cum parcit ex aequo malam!
[p. 134] remedia quotiens invenit nobis deus
periculis peiora: si vellem fidem
435praestare meritis coniugis, leto fuit
caput offerendum; si mori nollem, fide
misero carendum, non timor vicit fidem,
sed trepida pietas: quippe sequeretur necem
proles parentum, sancta si caelum incolis
440Iustitia, numen invoco ac testor tuum:
nati patrem vicere. quin ipsam quoque,
etsi ferox est corde nec patiens iugi,
consulere natis malle quam thalamis reor.
constituit animus precibus iratam aggredi.
445atque ecce, viso memet exiluit, furit,
fert odia prae se: totus in vultu est dolor.