Andr.
Reliquit animus membra, quatiuntur, labant
torpetque vinctus frigido sanguis gelu.
Vlix.
625Intremuit: hac, hac parte quaerenda est mihi;
matrem timor detexit: iterabo metum.—
ite, ite celeres, fraude materna abditum
hostem, Pelasgi nominis pestem ultimam,
ubicumque latitat, erutam in medium date.
630bene est: tenetur, perge, festina, attrahe—
quid respicis trepidasque? iam certe perit.
Andr.
Vtinam timerem, solitus ex longo est metus:
dediscit animus †scire quod didicit diu.
Vlix.
Lustrale quoniam debitum muris puer
635sacrum antecessit nec potest vatem sequi
meliore fato raptus, hoc Calchas ait
modo piari posse redituras rates,
si placet undas Hectoris sparsi cinis
ac tumulus imo totus aequetur solo.
640nunc ille quoniam debitam effugit necem,
erit admovenda sedibus sacris manus.
Andr.
Quid agimus? animum distrahit geminus timor:
[p. 73]
hinc natus, illinc coniugis sacri cinis,
pars utra vincet? testor immites deos,
645deosque veros coniugis manes mei:
non aliud, Hector, in meo nato mihi
placere quam te. vivat, ut possit tuos
referre vultus— prorutus tumulo cinis
mergetur? ossa fluctibus spargi sinam
650disiecta vastis? potius hic mortem oppetat.—
poteris nefandae deditum mater neci
videre? poteris celsa per fastigia
missum rotari? potero, perpetiar, feram,
dum non meus post fata victoris manu
655iactetur Hector.— hic suam poenam potest
sentire, at illum fata iam in tuto locant—
quid fluctuaris? statue, quem poenae extrahas.
ingrata, dubitas? Hector est illinc tuus—
erras: utrimque est Hector; hic sensus potens,
660forsan futurus ultor extincti patris—
utrique parci non potest: quid iam facis?
serva e duobus, anime, quem Danai timent.
Vlix.
Responsa peragam: funditus busta eruam.
Andr.
Quae vendidistis?
Vlix.
Pergam et e summo
aggere
665traham sepulchra,
Andr.
Caelitum appello fidem
fidemque Achillis: Pyrrhe, genitoris tui
munus tuere.
Vlix.
Tumulus hic campo statim
toto iacebit.
Andr.
Fuerat hoc prorsus nefas
Danais inausum. templa violastis, deos
670etiam faventes: busta transierat furor.
resistam, inermis offeram armatis manus,
dabit ira vires, qualis Argolicas ferox
turmas Amazon stravit, aut qualis deo
percussa Maenas entheo silvas gradu
[p. 74]
675armata thyrso terret atque expers sui
vulnus dedit nec sensit, in medios ruam.
tumuloque cineris socia defenso cadam.
Vlix.
Cessatis .et vos flebilis clamor movet
furorque cassus feminae? iussa ocius
680peragite.
Andr.
Me, me sternite hic ferro prius.
repellor, heu me. rumpe fatorum moras,
molire terras, Hector: ut Vlixen domes,
vel umbra satis es— arma concussit manu,
iaculatur ignes— cernitis, Danai, Hectorem?
685an sola video?
Vlix.
Funditus cuncta eruam.
This text is part of:
Search the Perseus Catalog for:
Click on a word to bring up parses, dictionary entries, and frequency statistics
L. Annaeus Seneca. Tragoediae. Rudolf Peiper. Gustav Richter. Leipzig. Teubner. 1921.
The National Endowment for the Humanities provided support for entering this text.
This work is licensed under a
Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 United States License.
An XML version of this text is available for download, with the additional restriction that you offer Perseus any modifications you make. Perseus provides credit for all accepted changes, storing new additions in a versioning system.