Hercules
O lucis almae rector et caeli decus,
qui alterna curru spatia flammifero ambiens
inlustre latis exeris terris caput,
595da, Phoebe, veniam, si quid inlicitum tui
videre vultus: iussus in lucem extuli
arcana mundi, tuque, caelestum arbiter
parensque, visus fulmine opposito tege;
et tu, secundo maria qui sceptro regis,
600imas pete undas, quisquis ex alto aspicit
terrena, facie pollui metuens nova,
aciem reflectat oraque in caelum erigat
portenta fugiens: hoc nefas cernant duo,
qui advexit et quae iussit, in poenas meas
605atque in labores non satis terrae patent
Iunonis odio: vidi inaccessa omnibus,
ignota Phoebo quaeque deterior polus
obscura diro spatia concessit Iovi;
et, si placerent tertiae sortis loca,
610regnare potui: noctis aeternae chaos
et nocte quiddam gravius et tristes deos
et fata vidi, morte contempta redi.
quid restat aliud? vidi et ostendi inferos.
da si quid ultra est, iam diu pateris manus
615cessare nostras, Iuno; quae vinci iubes?
Sed templa quare miles infestus tenet
limenque, sacrum terror armorum obsidet?
[p. 24]
Amphitryon Hercules Theseus
Vtrumne visus vota decipiunt meos.
an ille domitor orbis et Graium decus
620tristi silentem nubilo liquit domum?
estne ille natus? membra laetitia stupent.
o nate. certa at sera Thebarum salus,
teneone in auras editum an vana fruor
deceptus umbra? tune es? agnosco toros
625umerosque et alto nobilem trunco manum.
Herc.
Vnde iste, genitor, squalor et lugubribus
amicta coniunx? unde tam foedo obsiti
paedore nati? quae domum clades gravat?
Amph.
Socer est peremptus, regna possedit Lycus,
630natos parentem coniugem leto petit.
Herc.
Ingrata tellus, nemo ad Herculeae domus
auxilia venit? vidit hoc tantum nefas
defensus orbis? cur diem questu tero?
mactetur hostia, hanc ferat virtus notam
635fiatque summus hostis Alcidae Lycus.
ad hauriendum sanguinem inimicum feror:
Theseu, resiste, ne qua vis subita ingruat.
me bella poscunt, differ amplexus, parens,
coniunxque differ, nuntiet Diti Lycus
me iam redisse.
Thes.
640Flebilem ex oculis fuga,
regina, vultum, tuque nato sospite
lacrimas cadentes reprime: si novi Herculem,
Lycus Creonti debitas poenas dabit,
lentum est dabit: dat; hoc quoque est lentum: dedit.
[p. 25]
Amph.
645Votum secundet qui potest nostrum deus
rebusque lassis adsit. O magni comes
magnanime nati. pande virtutum ordinem,
quam longa maestos ducat ad manes via,
ut vincla tulerit dura Tartareus canis.
Thes.
650Memorare cogis acta securae quoque
horrenda menti. vix adhuc certa est fides
vitalis aurae, torpet acies luminum
hebetesque visus vix diem insuetum ferunt.
This text is part of:
Search the Perseus Catalog for:
Click on a word to bring up parses, dictionary entries, and frequency statistics
L. Annaeus Seneca. Tragoediae. Rudolf Peiper. Gustav Richter. Leipzig. Teubner. 1921.
The National Endowment for the Humanities provided support for entering this text.
This work is licensed under a
Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 United States License.
An XML version of this text is available for download, with the additional restriction that you offer Perseus any modifications you make. Perseus provides credit for all accepted changes, storing new additions in a versioning system.