Titus Livius (Livy), The History of Rome, Book 40
Evan T. Sage, Ph.D. and Alfred C. Schlesinger, Ph.D., Ed.

28. bina cis montes castra Ligurum erant. [2] ex iis primis diebus sole orto pariter omnes compositi et instructi procedebant; tum nisi exsatiati cibo vinoque arma non capiebant, dispersi inordinati exibant, ut quibus prope¹ certum esset hostes extra vallum non elaturos signa. [3] adversus ita incompositos eos venientes clamore pariter omnium qui in castris erant, calonum quoque et lixarum sublato simul omnibus portis Romani eruperunt. [4] Liguribus adeo improvisa res fuit ut perinde ac si insidiis circumventi forent trepidarent. [5] exiguum temporis aliqua forma pugnae fuit: fuga deinde effusa et fugientium² passim caedes erat, equitibus dato signo ut conscenderent equos nec effugere quemquam sinerent. in castra omnes trepida fuga compulsi sunt, deinde ipsis exuti castris. [6] supra quindecim milia Ligurum eo die occisa, capti duo milia et trecenti.³ triduo post Ligurum Ingaunorum nomen omne obsidibus datis in dicionem venit. [7] gubernatores nautaeque conquisiti, qui in praedatoriis⁴ fuissent navibus, atque omnes in custodiam coniecti. et a C. Matieno duumviro naves eius generis in Ligustina ora triginta duae captae sunt. [8] haec qui nuntiarent litterasque ad senatum ferrent, L. Aurelius Cotta C. Sulpicius Gallus [p. 88] Romam missi, simulque peterent ut L. Aemilio⁵ confecta provincia decedere et deducere secum milites liceret atque dimittere. [9] utrumque permissum ab senatu et supplicatio ad omnia pulvinaria per triduum decreta, iussique praetores Petilius urbanas dimittere legiones, Fabius sociis atque nomini Latino remittere dilectum; [10] et ut praetor urbanus consulibus scriberet senatum aequum censere subitarios milites, tumultus causa conscriptos, primo quoque tempore dimitti.