Titus Livius (Livy), The History of Rome, Book 40
W. Weissenborn, Ed.

4. eam crudelitatem, foedam per se, foediorem unius domus clades fecit. [2] Herodicum, principem Thessalorum, multis ante annis occiderat; generos quoque eius postea interfecit; in viduitate relictae filiae singulos filios parvos habentes, Theoxena et Archo nomina iis erant mulieribus. [3] Theoxena multis petentibus aspernata nuptias est, [4] [p. 118]Archo Poridi cuidam, longe principi gentis Aenianum, nupsit et apud eum plures enisa partus, parvis admodum ¹ relictis omnibus, decessit. [5] Theoxena, ut in suis manibus liber sororis educarentur, Poridi nupsit, et tamquam omnes ipsa enisa foret, suum sororisque filios in eadem habebat cura. [6] postquam regis edictum de comprehendendis liberis eorum, qui interfecti essent, accepit, ludibrio futuros non regis modo, sed custodum etiam libidini rata, ad rem atrocem animum adiecit [7] ausaque est dicere se sua manu potius omnes interfecturam, quam in potestatem Philippi venirent. [8] Poris abominatus mentionem tam foedi facinoris Athenas deportaturum eos ad fidos hospites dixit comitemque ipsum fugae futurum esse. [9] proficiscuntur ab Thessalonica Aeniam ad statum sacrificium, quod Aeneae conditori cum magna caerimonia quotannis faciunt. [10] [p. 119] ibi die per sollemnes epulas consumpto navem praeparatam a Poride sopitis omnibus de tertia ²vigilia conscendunt tamquam redituri [in] Thessalonicam; sed traicere in Euboeam erat propositum, [11] ceterum in adversum ventum nequiquam eos tendentes prope terram lux obpressit, et regii, qui praeerant custodiae portus, lembum armatum ad retrahendam eam navim miserunt cum gravi edicto, ne reverterentur sine ea. [12] cum iam adpropinquabant, Poris quidem ad hortationem remigum nautarumque intentus erat; interdum manus ad caelum tendens deos, ut ferrent opem, orabat. [13] ferox interim femina ad multo ante praecogitatum revoluta facinus venenum diluit ferrumque promit et posito in conspectu poculo strictisque gladiis “mors” [14] inquit “una vindicta est. viae ad mortem hae sunt; qua quemque animus fert, effugite superbiam regiam. agite, iuvenes mei, primum, qui maiores estis, capite ferrum aut haurite poculum, si segnior mors iuvat.” et hostes aderant et auctor mortis instabat. [15] alli alio leto absumpti semianimes e nave praecipitantur. ipsa deinde virum comitem mortis complexa in mare sese deiecit. nave vacua dominis regii potiti sunt.