Titus Livius (Livy), The History of Rome, Book 39
Evan T. Sage, Ph.D., Ed.

ita cum indices ambo in potestate essent, rem ad senatum Postumius defert, omnibus ordine expositis, quae delata primo. quae deinde ab se inquisita forent. [4] patres pavor ingens cepit, cum publico nomine, ne quid² eae coniurationes coetusque nocturni fraudis occultae aut periculi importarent, tum privatim suorum cuiusque³ vicem, ne quis adfinis ei noxae esset. [5] censuit autem senatus gratias consuli agendas quod eam rem et cum singulari cura et sine ullo tumultu investigasset. [6] quaestionem deinde de Bacchanalibus sacrisque nocturnis extra ordinem consulibus mandant; indicibus Aebutio ac Feceniae ne fraudi ea res sit curare et alios indices praemiis invitare iubent;⁴ [7] sacerdotes eorum sacrorum, seu viri seu feminae essent, non Romae modo sed per omnia fora et conciliabula conquiri, ut in consulum potestate essent; edici praeterea in urbe Roma et per totam Italiam edicta mitti, [8?] ne quis qui Bacchis initiatus esset coisse aut convenisse sacrorum causa velit, neu quid talis rei divinae fecisse. ante omnia ut quaestio [p. 258] de iis habeatur, qui coierint coniuraverintve, quo⁵ stuprum flagitiumve inferretur. [9] haec senatus decrevit. consules aedilibus curulibus imperarunt ut sacerdotes eius sacri omnes conquirerent, comprehensosque libero conclavi ad quaestionem servarent; aediles plebis viderent⁶ ne qua sacra in operto fierent. [10] triumviris capitalibus mandatum est ut vigilias disponerent per urbem servarentque ne qui nocturni coetus fierent, utque ab incendiis caveretur; adiutores triumviris quinqueviri uti cis⁷ Tiberim suae quisque regionis aedificiis praeessent.