Titus Livius (Livy), The History of Rome, Book 35
Evan T. Sage, PhD professor of latin and head of the department of classics in the University of Pittsburgh, Ed.

32. huius orationem subsecutae multitudinis preces sunt; Eurylochus ex concilio itineribus occultis ad portam atque inde protinus in Aetoliam profugit. [2] iam enim, et id magis in dies, Aetoli defectionem nudabant, eoque ipso tempore forte Thoas, princeps gentis, quem miserant ad Antiochum, redierat inde Menippumque secum adduxerat regis legatum. [3] qui, priusquam concilium iis daretur, impleverant omnium aures terrestres navalesque copias commemorando: [4] ingentem vim peditum equitumque venire, ex India elephantos accitos, ante omnia, [p. 94] quo maxime credebant moveri multitudinis animos,¹ tantum advehi auri, ut ipsos emere Romanos posset. apparebat quid ea oratio in concilio motura esset; [5] nam et venisse eos et quae agerent omnia legatis Romanis deferebantur; [6] et quamquam prope abscisa spes² erat, tamen non ab re esse Quinctio visum est sociorum aliquos legatos interesse ei concilio, qui admonerent Romanae societatis Aetolos, qui vocem liberam mittere adversus regis legatum auderent. [7] Athenienses maxime in eam rem idonei visi sunt et propter civitatis dignitatem et vetustam societatem cum Aetolis. ab iis Quinctius petit ut legatos ad Panaetolicum concilium mitterent. [8] Thoas primus in eo concilio renuntiavit legationem. Menippus post eum intromissus³ optimum fuisse omnibus, qui Graeciam Asiamque incolerent, [9?] ait, integris rebus Philippi potuisse intervenire Antiochum: sua quemque habiturum fuisse, neque omnia sub nutum dicionemque Romanam perventura. [10] “nunc quoque” inquit, “si modo vos quae inchoastis consilia constanter perducitis ad exitum, poterit diis iuvantibus et Aetolis sociis Antiochus quamvis inclinatas Graeciae res restituere in pristinam dignitatem. [11] ea autem in libertate posita est, quae suis stat viribus, [12?] non ex alieno arbitrio pendet.” Athenienses, quibus primis post regiam legationem dicendi [p. 96] quae vellent potestas facta est, mentione omni regis⁴ praetermissa Romanae societatis Aetolos meritorumque⁵ in universam Graeciam T. Quincti admonuerunt: [13] ne temere eam nimia celeritate consiliorum everterent; consilia calida et audacia prima specie laeta, tractatu dura, eventu tristia esse. legatos Romanos, et in iis T. Quinctium, haud procul inde abesse; [14] dum integra omnia essent, verbis potius de iis quae ambigerentur disceptarent quam Asiam Europamque ad funestum armarent bellum.