Click on a word to bring up parses, dictionary entries, and frequency statistics
59. cum haesitaret Hegesianax nec infitiari
posset honestiorem causam libertatis quam servitutis
praetexi titulo, “quin mittimus ambages?” inquit
P. Sulpicius, qui maximus natu ex decem legatis erat,
“alteram ex duabus condicionibus,
[2?]
quae modo
diserte a Quinctio latae sunt, legite aut supersedete
de amicitia agere.”
[3]
“nos ver” inquit Menippus
“nec volumus nec possumus pacisci quicquam quo
regnum Antiochi minuatur.”
[4]
postero die Quinctius legationes universas
Graeciae Asiaeque cum in senatum introduxisset, ut
scirent quali animo populus Romanus, quali Antiochus
erga civitates Graeciae essent, postulata et regis et
[p. 568]
sua exposuit: renuntiarent civitatibus suis populum1 Romanum,
[5?]
qua virtute quaque fide libertatem eorum
a Philippo vindicaverit, eadem ab Antiocho, nisi
decedat Europa,2 vindicaturum.
[6]
tum Menippus deprecari et Quinctium et patres institit, ne festinarent decernere, quo decreto turbaturi orbem terrarum essent;
[7]
tempus et sibi sumerent et regi ad
cogitandum darent; cogitaturum, cum renuntiatae
condiciones essent, et impetraturum aliquid aut
pacis causa concessurum. ita integra dilata res est.
[8]
legatos mitti ad regem eosdem qui Lysimachiae
apud eum fuerant placuit, P. Sulpicium, P. Villium,
P. Aelium.
This work is licensed under a
Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 United States License.
An XML version of this text is available for download, with the additional restriction that you offer Perseus any modifications you make. Perseus provides credit for all accepted changes, storing new additions in a versioning system.