Click on a word to bring up parses, dictionary entries, and frequency statistics
56.
fundata deinde et potestate tribunicia et plebis
libertate tum tribuni adgredi singulos tutum maturumque iam rati accusatorem primum Verginium et Appium reum deligunt.
[2]
cum diem Appio Verginius dixisset et Appius stipatus patriciis iuvenibus in forum
descendisset, redintegrata extemplo est omnibus memoria foedissimae potestatis, cum ipsum satellitesque
eius vidissent.
[3]
tum Verginius toratio' inquit 'rebus
dubiis inventa est; itaque neque ego accusando apud
vos eum tempus teram, a cuius crudelitate vosmet ipsi
armis vindicastis, nec istum ad cetera scelera inpudentiam in defendendo se adicere patiar.
[4]
omnium igitur
tibi, Appi Claudi, quae impie nefarieque per biennium
[p. 197]
alia super alia es ausus, gratiam facio; unius tantum
criminis nisi iudicem dices, te ab libertate in servitutem contra leges vindicias non dedisse, in vincla te
duci iubebo.'
nec in tribunicio auxilio Appius
[5]
nec in iudicio
populi ullam spem habebat;
[6]
tamen et tribunos appellavit et nullo morante arreptus a viatore 'provoco' inquit. audita vox una vindex libertatis, ex eo missa
ore, quo vindiciae nuper ab libertate dictae erant, silentium fecit.
[7]
et dum pro se quisque deos tandem
esse et non neglegere humana fremunt, et superbiae
crudelitatique etsi seras, non leves tamen venire poenas:
[8]
provocare, qui provocationem sustulisset, et inplorare praesidium populi, qui omnia iura populi obtrisset, rapique in vincla egentem iure libertatis, qui
liberum corpus in servitutem addixisset, ipsius Appi
inter contionis murmur fidem populi Romani inplorantis vox audiebatur.
[9]
maiorum merita in rem publicam
domi militiaeque commemorabat, suum infelix erga
plebem Romanam studium, quo aequandarum legum
causa cum maxima offensione patrum consulatu abisset,
suas leges, quibus manentibus lator earum in vincla
ducatur.
[10]
ceterum sua propria bona malaque, cum
causae dicendae data facultas sit, tum se experturum;
in praesentia se communi iure civitatis civem Romanum die dicta postulare, ut dicere liceat, ut iudicium
populi Romani experiri.
[11]
non ita se invidiam pertimuisse, ut nihil in aequitate et misericordia civium suorum spei habeat. quod si indicta causa in vincla ducatur, iterum se tribunos plebei appellare et monere,
ne imitentur quos oderint.
[12]
quod si tribuni eodem
foedere obligatos se fateantur tollendae appellationis,
in quod conspirasse decemviros criminati sint, at se
provocare ad populum; inplorare leges de provocatione
et consulares et tribunicias eo ipso anno latas.
[13]
quem
enim provocaturum, si hoc indemnato indicta causa
non liceat? cui plebeio et humili praesidium in legibus
[p. 198]
fore, si Appi Claudio non sit? se documento futurum,
utrum novis legibus dominatio an libertas firmata sit
et appellatio provocatioque adversus iniuriam magistratuum ostentata tantum inanibus litteris an vere
data sit.
This work is licensed under a
Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 United States License.
An XML version of this text is available for download, with the additional restriction that you offer Perseus any modifications you make. Perseus provides credit for all accepted changes, storing new additions in a versioning system.