Titus Livius (Livy), The History of Rome, Book 29
Frank Gardener Moore, Professor Emeritus in Columbia University, Ed.

14. quamquam nondum aperte Africa provincia decreta erat, occultantibus id, credo, patribus, ne praesciscerent Carthaginienses, tamen in eam spem erecta civitas erat in Africa eo anno bellatum iri finemque bello Punico adesse. [2] impleverat ea res [p. 258] superstitionum¹ animos, pronique et ad nuntianda et² ad credenda prodigia erant. [3] eo plura volgabantur: duos soles visos, et nocte interluxisse, et facem Setiae ab ortu solis ad³ occidentem porrigi visam; Tarracinae portam, Anagniae et portam et multis locis murum de caelo tactum; in aede Iunonis Sospitae Lanuvi cum horrendo fragore strepitum editum. [4] eorum procurandorum causa diem unum supplicatio fuit, et novendiale sacrum, quod de caelo lapidatum esset, factum. [5] eo accessit consultatio de matre Idaea accipienda, quam, praeterquam quod M. Valerius, unus ex legatis, praegressus⁴ actutum in Italia fore nuntiaverat, recens nuntius aderat Tarracinae iam esse. [6] haud parvae rei iudicium senatum tenebat qui vir optimus in civitate esset; [7] veram certe victoriam eius rei sibi quisque mallet quam ulla imperia honoresve suffragio seu patrum seu plebis delatos. [8] P. Scipionem Cn. filium eius qui in Hispania ceciderat, adulescentem nondum quaestorium, iudicaverunt in tota civitate virum bonorum⁵ optimum esse. [9] id quibus virtutibus inducti ita [p. 260] iudicarint, sicut traditum a proximis memoriae temporum⁶ illorum scriptoribus libens posteris traderem,⁷ ita meas opiniones coniectando rem vetustate obrutam non interponam. [10] P. Cornelius cum omnibus matronis Ostiam obviam ire deae iussus, isque eam de nave accipere⁸ et in terram elatam tradere⁹ ferendam¹⁰ matronis. [11] postquam navis ad ostium amnis Tiberini accessit, sicut erat iussus, in salum nave evectus ab sacerdotibus deam accepit extulitque in terram. matronae primores civitatis, [12] inter quas unius Claudiae Quintae insigne est nomen, accepere; cui dubia, ut traditur, antea fama clariorem ad posteros tam religioso ministerio pudicitiam fecit. [13] eae per manus, succedentes deinde aliae aliis, omni obviam effusa civitate, turibulis ante ianuas positis qua praeferebatur atque accenso ture, precantibus¹¹ ut volens propitiaque urbem Romanam iniret, [14] in aedem Victoriae quae est in Palatio, pertulere deam pridie idus¹² Apriles; isque dies festus fuit. populus [p. 262] frequens dona deae in Palatium tulit, lectisterniumque¹³ et ludi fuere, Megalesia appellata.