Click on a word to bring up parses, dictionary entries, and frequency statistics
17.
senatu dato maximus natu ex iis: ,,scio,
quanti aestimentur nostrae apud vos querellae, patres
conscripti, plurimum in eo momenti esse, si probe
sciatis, et quo modo proditi Locri Hannibali sint et
quo modo pulso Hannibalis praesidio restituti in dicionem vestram;
[2]
quippe si et culpa defectionis procul
a publico consilio absit, et reditum in vestram dicionem appareat non voluntate solum, sed ope etiam ac
virtute nostra, magis indignemini bonis ac fidelibus
sociis tam indignas iniurias ab legato vestro militibusque fieri.
[3]
sed ego causam utriusque defectionis nostrae
in aliud tempus differendam arbitror esse duarum
rerum gratia,
[4]
unius, ut coram P. Scipione, qui Locros
recepit et omnium nobis recte perperamque factorum
est testis, agatur; alterius, quod, qualescumque sumus,
[p. 506]
tamen ea, quae passi sumus, pati non debuimus.
[5]
non
possumus dissimulare, patres conscripti, nos, cum praesidium Punicum in arce nostra haberemus, multa
foeda et indigna et a praefecto praesidii Hamilcare
et ab Numidis Afrisque passos esse; sed quid illa sunt
conlata cum iis, quae hodie patimur?
[6]
cum bona venia,
quaeso, audiatis, patres conscripti, id, quod invitus
dicam. in discrimine est nunc humanum omne genus,
utrum vos an Carthaginienses principes orbis terrarum
videat.
[7]
si ex iis, quae Locrenses aut ab illis passi
sumus aut a vestro praesidio nunc cum maxime patimur, aestimandum Romanum ac Punicum imperium
sit, nemo non illos sibi quam vos dominos praeoptet.
[8]
et tamen videte quem ad modum in vos Locrenses
animati sint. cum a Carthaginiensibus iniurias tanto
minores acciperemus, ad vestrum imperatorem confugimus; cum a vestro praesidio plus quam hostilia
patiamur, nusquam alio quam ad vos querellas detulimus.
[9]
aut vos respicietis perditas res nostras, patres
conscripti, aut ne ab diis quidem immortalibus, quod
precemur, quicquam superest.
[10]
Q. Pleminius legatus
missus est cum praesidio ad recipiendos a Carthaginiensibus Locros et cum eodem ibi relictus est praesidio.
[11]
in hoc legato vestro—dant enim animum ad
loquendum libere ultimae miseriae—nec hominis
quicquam est, patres conscripti, praeter figuram et
speciem neque Romani civis praeter habitum vestitumque et sonum Latinae linguae:
[12]
pestis ac belua inmanis,
quales fretum quondam, quo ab Sicilia dividimur, ad
perniciem navigantium circumsedisse fabulae ferunt.
ac si scelus libidinemque
[13]
et avaritiam solus ipse exercere in socios vestros satis haberet, unam profundam
quidem voraginem tamen patientia nostra expleremus;
nunc omnes centuriones militesque vestros—
[14]
adeo
in promiscuo licentiam atque improbitatem esse voluit
— Pleminios fecit;
[15]
omnes rapiunt, spoliant, verberant,
vulnerant, occidunt, constuprant matronas, virgines,
[p. 507]
ingenuos raptos ex complexu parentium;
[16]
cotidie capitur
urbs nostra, cotidie diripitur; dies noctesque omnia
passim mulierum puerorumque, qui rapiuntur atque
asportantur, ploratibus sonant.
[17]
miretur, qui sciat, quo
modo aut nos ad patiendum sufficiamus, aut illos,
qui faciunt, nondum tantarum iniuriarum satietas
ceperit. neque ego exsequi possum nec vobis operae
est audire, singuli quae passi sumus; communiter
omnia amplectar.
[18]
nego domum ullam Locris, nego
quemquam hominem expertem iniuriae esse, nego ullum
genus sceleris, lubidinis, avaritiae superesse, quod in
ullo, qui pati potuerit, praetermissum sit.
[19]
vix ratio
iniri potest, uter casus civitati sit detestabilior, cum
hostes bello urbem cepere, an cum exitiabilis tyrannus
vi atque armis oppressit.
[20]
omnia, quae captae urbes
patiuntur, passi sumus et cum maxime patimur, patres
conscripti; omnia, quae crudelissimi atque inportunissimi tyranni scelera in oppressos cives edunt, Pleminius in nos liberosque nostros et coniuges edidit.
This work is licensed under a
Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 United States License.
An XML version of this text is available for download, with the additional restriction that you offer Perseus any modifications you make. Perseus provides credit for all accepted changes, storing new additions in a versioning system.