Hide browse bar
Your current position in the text is marked in blue. Click anywhere in the
line to jump to another position:
Search the Perseus Catalog for:
Table of Contents:
Click on a word to bring up parses, dictionary entries, and frequency statistics
9. ceterum transportati milites in Siciliam—
et
erant1 maior pars Latini nominis sociorumque—
prope magni motus causa fuere;
adeo ex parvis saepe magnarum momenta rerum pendent.
[
2]
fremitus enim
inter Latinos sociosque in conciliis ortus,
decimum
annum dilectibus,
stipendiis se2 exhaustos esse;
quotannis ferme clade magna pugnare;
[
3]
alios in acie occidi,
alios morbo absumi;
magis perire sibi
civem qui ab Romano miles lectus sit quam qui ab
Poeno captus:
quippe ab hoste gratis remitti in
patriam,
ab Romanis extra Italiam in exsilium verius
quam in militiam ablegari.
[
4]
octavum iam ibi
annum senescere Cannensem militem,
moriturum
ante quam Italia hostis,
quippe nunc cum maxime
florens viribus,
excedat.
[
5]
si veteres milites non
redeant in patriam,
novi legantur,
brevi neminem
superfuturum.
Itaque,
quod propediem res ipsa
negatura sit,
priusquam ad ultimam solitudinem
atque egestatem perveniant,
3 negandum populo Romano esse.
[
6]
si consentientes in hoc socios videant Romani,
profecto de pace cum Carthaginiensibus iungenda cogitaturos;
aliter numquam vivo Hannibale sine bello Italiam fore.
haec acta in conciliis.
[p. 242]
[
7]
triginta tum coloniae populi Romani erant;
ex4 iis duodecim,
cum omnium legationes Romae essent,
negaverunt consulibus esse unde milites pecuniamque darent.
eae fuere Ardea,
Nepete,
Sutrium,
Alba,
Carseoli,
Sora,
5 Suessa,
Circeii,
Setia,
Cales,
Narnia,
Interamna.
[
8]
Nova re consules icti cum
absterrere eos a tam detestabili consilio vellent,
castigando increpandoque plus quam leniter agendo
profecturos rati,
[
9?]
eos ausos esse consulibus dicere
aiebant quod consules ut in senatu pronuntiarent
in animum inducere non possent;
non enim detrectationem eam munerum militiae,
sed apertam defectionem a populo Romano esse.
[
10]
redirent itaque
propere in colonias et tamquam integra re,
locuti
magis quam ausi tantum nefas,
cum suis consulerent.
admonerent non Campanos neque Tarentinos esse
eos sed Romanos,
[
11?]
inde oriundos,
inde in colonias
atque in agrum bello captum stirpis6 augendae causa missos.
quae liberi parentibus deberent,
ea illos Romanis debere,
si ulla pietas,
si memoria antiquae patriae esset.
[
12]
consulerent igitur de integro;
nam tum quidem quae temere agitassent,
ea
prodendi imperii Romani,
tradendae Hannibali
victoriae esse.
[
13]
cum alternis haec consules diu
iactassent,
nihil moti legati neque se quod7 domum [p. 244] renuntiarent habere dixerunt neque senatum suum8 quod9 novi consuleret,
ubi nec miles qui legeretur,
nec pecunia quae daretur in stipendium esset.
[
14]
cum obstinatos eos viderent consules,
rem ad senatum detulerunt,
ubi tantus pavor animis hominum est iniectus ut magna pars actum de imperio diceret:
10 idem alias colonias facturas,
11 idem socios;
consensisse omnes ad prodendam Hannibali urbem Romanam.