Titus Livius (Livy), The History of Rome, Book 27
Frank Gardner Moore, Professor Emeritus in Columbia University, Ed.

39. auxerunt Romae tumultum litterae ex Gallia allatae ab L. Porcio praetore: [2] Hasdrubalem movisse ex hibernis et iam Alpes transire; octo milia Ligurum conscripta armataque coniunctura se transgresso in Italiam esse, nisi mitteretur in Ligures qui eos bello occuparet; se cum invalido exercitu quoad tutum putaret progressurum. [3] hae litterae consules raptim confecto dilectu maturius quam constituerant exire in provincias coegerunt ea mente ut uterque hostem in sua provincia contineret neque coniungi aut conferre in unum vires pateretur. [4] plurimum in eam rem adiuvit opinio Hannibalis, [p. 366] quod, etsi ea aestate transiturum in Italiam fratrem¹ crediderat, recordando quae ipse in transitu nunc Rhodani, nunc Alpium cum hominibus locisque pugnando per quinque menses exhausisset, [5?] haudquaquam tam facilem maturumque transitum exspectabat; ea tardius movendi ex hibernis causa fuit. [6] ceterum Hasdrubali et sua et aliorum spe omnia celeriora atque expeditiora fuere. non enim receperunt modo Arverni eum deincepsque aliae² Gallicae atque Alpinae gentes, sed etiam secutae sunt ad bellum. [7] et cum per munita pleraque transitu fratris, quae antea invia fuerant, ducebat, tum etiam duodecim annorum adsuetudine perviis Alpibus factis inter mitiora iam transibant³ hominum ingenia. [8] invisitati namque antea alienigenis nec videre ipsi advenam in sua terra adsueti, omni generi humano insociabiles erant. et primo ignari quo Poenus pergeret suas rupes suaque castella et pecorum hominumque praedam peti crediderant; fama deinde Punici belli, [9] quo duodecimum annum Italia urebatur, satis edocuerat viam tantum Alpes [p. 368] esse; duas praevalidas urbes, magno inter se maris⁴ terrarumque spatio discretas, de imperio et opibus certare.

[10] hae causae aperuerant Alpes Hasdrubali. ceterum quod celeritate itineris profectum erat, [11?] id mora ad Placentiam, dum frustra obsidet magis quam oppugnat, conrupit. [12] crediderat campestris oppidi facilem expugnationem esse, et nobilitas coloniae induxerat eum, magnum se excidio eius urbis terrorem ceteris ratum iniecturum. [13] non ipse se⁵ solum ea oppugnatione⁶ inpediit, sed Hannibalem post famam transitus eius tanto spe sua celeriorem iam moventem ex hibernis continuerat, [14?] quippe reputantem non solum quam lenta urbium oppugnatio esset, sed etiam quam ipse frustra eandem illam coloniam ab Trebia victor regressus temptasset.